با توجه به این که حقّ طبابت (همانند حق وکالت و مواردی از این قبیل) از لحاظ مادّی، غیر قابل تعیین می باشد، به نظر حضرت عالی بهترین راه تعیین میزان حق طبابت چیست؟ آیا مقداری که دولت تعیین می کند، در هر شرایطی...
آیا دریافت حق طبابت، قبل از بهبود بیماری (طبق روش مرسوم) صحیح است؟
آیا اخذ اجرت برای پزشک در حرفه پزشکی و صناعات مانند آن جایز است؟
اگر پزشک بداند که اسرار فرد بیمار به گونه ای به دیگران رسیده است، آیا در این صورت، فاش کردن اسرار آن بیمار برای وی جایز است؟
آیا پزشک می تواند بیمار روانی را که احتمال دارد دست به آدم کُشی بزند به مقامات پلیس معرّفی نماید تا او را به گونه ای از مردم دور نگه دارند تا جان انسانی در معرض خطر قرار نگیرد؟
ارتباط و برخورد پزشکان با بیمارانی که به بیماری های بدخیم، از جمله سرطان مبتلا هستند، باید چگونه باشد؟
اگر مریض نارضایتی خود را از افشای مرض خود اعلام نماید، لکن ضرورت درمان اقتضا کند که نوع بیماری برای بستگانش فاش شود، وظیفه ی پزشک معالج در این صورت چیست؟
اگر پزشک بداند اسرار بیماری به نحوی به گوش دیگران رسیده، آیا در این صورت مجاز به افشای اسرار مریض می باشد یا نه؟
آیا پرونده ای که اسرار بیمار در آن بایگانی می شود را می توان در اختیار پزشکان دیگر غیر از پزشک معالج یا بستگان مریض قرار داد؟
اگر پزشک بداند با افشای اسرار مریضی، حقیقتی در جامعه برای محاکم قانونی روشن می شود و جلوی بعضی از ضررها در جامعه گرفته می شود- مثلاً اگر اعتیاد فردی را به محاکم اطّلاع دهد شبکه موادّ مخدّر کشف و منهدم...