آیا در احکام، مفهومى به نام «فسق سیاسى» موضوعیّت دارد؟ در صورت مثبت بودن پاسخ، فسق سیاسى چیست؟ تشخیص مصادیق آن بر عهده کیست؟ وچگونه مى توان به عملى «فسق سیاسى» اطلاق نمود؟

آیا بزرگنمایى خبرى که به ضرر حزب یا فردى که مخالف حزب اسلامى است، براى تضعیف وى جایز است؟ چگونه مى توان رقابت حزبى داشت و از خطوات شیطان پرهیز کرد؟

گاه تهیّه خبر یا گزارش، به تجسّس مى رسد، در این موارد وظیفه چیست؟ حدود تجسّس کدامند؟ اصولا تجسّس در جریان خبرنگارى و خبرگزارى چه حکمى دارد؟

آیا در ارزش گذارى سیاسى عملکرد افراد، مى توان به نظرات و انتقادات بزرگان که بعضآ در مجالس خصوصى و فقط جهت تذکّر به فرد یا مجموعه خاصّى، عنوان شده، استناد نمود و او را فردى داراى عملکرد ضعیف و ناقص برشمرد؟

آیا این افشا در محدوده «ارشاد جاهل» یا «سد اضلال» مى باشد؟

آیا افشاى مقاصد پنهانىِ عناصر سیاسى یا جناح ها و احزابى که با پوشش هاى مردم فریب فعّالند مشروع است؟ آیا لازم و در مواردى واجب هم مى شود؟

آیا تمسخر افرادى که متجاهر به فسقند، جایز است؟

یکى از شیوه هاى انتقال پیام سیاسى، بیان مطالب جدّى و حقیقى همراه با عبارات فکاهى و طنز مى باشد. اگر این کار همراه با هتک حرمت و توهین و دروغ واستهزا نباشد، جایز است؟

آیا شرع به ما اجازه مى دهد افرادى را که خطوط انحرافى یا التقاطى دارند، یا معاند نظام هستند و ناسازگارى مى کنند، با تهیّه خبر و گزارش و تحلیل خبرى منفور اجتماعى، یا مطرودشان نمود؟

با توجّه به ساختار انتخاباتى کشور وانتخاب مسؤولان اصلى توسّط مردم مسلمان و تنفیذ ولىّفقیه در برخى مناصب و مسؤولیّت ها، آیا مى توان از عملکرد مسؤولین اخبار و گزارش هاى تضعیف کننده تهیّه کرد؟ آیا مى توان...