در داستانی بسیار قدیمی آمده است که موردجه هزار سال بر کشور غرب حکومت راند. او در سراسر زندگی دراز خود همیشه با پیروزی و موفقیت قرین بوده است. او هفت گوهر بی‌نهایت گران‌بها و بی‌نهایت کم‌یاب داشت: اسب

گانشا (1) خدایی که سرپیل دارد از جمله‌ی خدایان هندی است که در سراسر هندوستان تصاویری از او به چشم می‌خورد.

سه خدای بزرگ هند، چنان که پیش‌تر دیدیم، عبارت‌اند از: برهما، ویشنو، و شیوا. این سه خدا رفتار و خصال‌های گوناگون دارند. داستانی شیوا اختلاف خصال و کردار آنان را نشان می‌دهد:

شیوا سومین خدای بزرگ هند و خدای نابودی و مرگ است. کار او پاک کردن و از میان بردن شکل‌هایی از وجود است که علت وجودی خود را از دست داده‌اند و باید جای به اشکال و صور دیگری بپردازند. در این معنی نابودی جز...

ویشنو نگه‌دارنده‎ی جهان و خداوندگار نیکی و زندگی را در ردیف برهما، آفریننده‌ی جهان و پدر خدایان و مردمان باید قرار داد.

برهما چهار چهره‌ی همانند دارد. بر هر سری تاجی دارد. او چهار دست دارد. به یک دست کتاب مقدس وداها را، به دست دیگر قاشقی را که برای ایثار خدایان به کار می‌رود، به دست دیگر ظرف صدقه‌ها را دارد. به دست چهارم...

یکی از قدیم‌ترین خدایان هند آگنی، خدای آتش، است. او را به صورت مردی بسیار درشت‌اندام و سرخ‌رو مجسم می‌کنند. آگنی سه پا و هفت بازو دارد. چشمان و زلفانش سیاه‌اند. دندان‌هایی زرّین دارد و زبانی چاک‌چاک در...

شهر ماهداپورا، مرکز یکی از نواحی جنوبی هندوستان، پای‌تخت پادشاهی بود که ایندرارایا نام داشت. ایندرارایا شاهی دادگر و نیک‌خواه و بخشنده و جوان‌مرد بود و جز خوشی و شادکامی ملتش آرزویی نداشت و می‌پنداشت که...

در هند باستان روبه رو شدن با مار و گربه و زنی بیوه و یا مردی لوچ به فال بد و روبه رو شدن با گاو و پیل و سوسمار و یا دختری جوان به فال نیک گرفته می‌شود.

پروئست در کنار دریا گردش می‌کرد ناگاه موجود عجیبی دید که از میان آب دریا بیرون آمد. این موجود چهره و اندامی چون آدمیان داشت لیکن بسیار درشت‌تر و نیرومندتر از مردمان عادی بود و سراسر وجود شگفت‌انگیزش غرق...