این قاعده کلى است که: «هر چیز مسکر و مایع باشد نجس است»، اگر الکل بخودى خود مسکر نباشد، لکن جهت درمان با مخلوط نمودن بعض مواد مسکر شود آیا این صورت پاک است؟

آبى که بعد از بازى کردن با همسر خود از انسان خارج مى‌شود چه حکمى دارد؟

کسى که بعد از بول و طهارت رطوبتى از او خارج مى‌شود، آیا این رطوبت پاک است؟ در صورتى که قبل از رطوبت وضو ساخته باشد، نمازش چه صورت دارد؟

آیا کف دستشویى محکوم به نجاست است؟

نظرتان در مورد چرمهایى که از کشورهاى غیر اسلامى وارد مى‌شود چیست؟

کسى که از خواب بلند مى‌شود در لباسش چیزى ببیند که نداند منى است یا نه، حکمش چیست؟

در رسالۀ عملیه آمده است: آبى که از شخص مریض خارج شود همین که با شهوت خارج شده باشد حکم منى دارد، منظور از مریض، بیمار چه نوع مرضى است؟

اگر شخصى با خود بازى کند، اما هنگام خروج منى از خروج آن جلوگیرى نماید و منى خارج نشود، آیا این عمل حرام است؟

در بعضى از چیزها پارچه‌هایى به کار برده شده که شستن و پاک کردنشان ممکن نیست، مثل کفشها که لایۀ درونى آنها پارچه‌اى است و یا جلد قرآن و برخى کتب دیگر که خارج کردن غساله از آنها ممکن نمى‌باشد، حکم تطهیر...

لباس پاکى که رطوبت قابل انتقال داشت روى بند جهت خشک شدن قرار داشت، لباس نجس خشک به آن اصابت نمود شک حاصل شد که در هنگام اصابت، لباس پاک خشک شده بود یا خیر؟