زنانى که بدون توجه به اعراض و عدم اعراض از وطن اصلى شان به شهر دیگر به منزل شوهر مى روند و پس از توجه و التفات هم نوعاً قصد دارند که اگر زناشویى شان تا آخر عمر برقرار و باقى بماند در وطن شوهر اقامت کنند...

اگر پسر در وطن اوّلى پدر به دنیا بیاید و مدت کمى در همانجا باشد و بعد بجاى دیگر برود و آنجا را محل سکونت قرار دهد، کدام محل وطن او محسوب مى شود؟

اینجانب ساکن تهران مى باشم و در 36 کیلومترى تهران در منطقه اى کوهستانى باغ و خانه دارم، که گاهى براى تفریح و استفاده از آب و هوا به آنجا مى روم، با توجه به اینکه در آن محل بدنیا نیامده ام، نماز و روزه...

در توضیح المسائل مسأله 1353 فرموده اید: «تا انسان قصد ماندن همیشگى در جایى که غیر وطن اصلى خودش است، نداشته باشد، وطن او حساب نمى شود، مگر آنکه بدون قصد ماندن آنقدر بماند که مردم محل بگویند وطن اوست»،...

منظور از مدّت زمانى که مردم محل بگویند اینجا وطن اوست چقدر است؟

در صورت اتخاذ وطن جدید، چه مدت باید در آن اقامت کرد تا وطن صدق کند؟

مقصود از وطن اصلى که در رساله توضیح المسائل براى آن احکامى بیان فرموده اید چیست؟

اینجانب از وطن اصلى خود به تهران آمده ام و قصد اقامت ده روز کرده ام و از اوّل بنا داشته ام همه روزه براى کار به بهشت زهرا بروم، آیا نماز و روزه ام صحیح است؟

شخصى در غیر وطن اصلى خود براى تحصیل آمده است. اگر این شخص در محلّ تحصیل خود قصد اقامت ده روز کند، آیا مى تواند در طول اقامت خود به شهرهاى هم جوار محل تحصیل خود مسافرت کند؟

کسى که در غیر وطن اصلى اش زندگى مى کند و براى رفتن به محلّ کار باید از حدّ ترخص بگذرد، حکم نماز و روزه او در محلّ زندگى و محلّ کار چیست؟