از هجر تو دهم جان یا منتظر بمانم<br /> مولا تو خود مدد کن ماندم سر دو راهی<br /> خاک رهم که شاید پا بر سرم گذاری<br /> یا آنکه زیر ا را گاهی کنی نگاهی<br />

آن دیده ندارم که شود لایق دیدار <br /> از دیده ی گریان گله دارم، گله دارم<br /> ازاینکه کسی منتظر آمدنش نیست<br /> بر درگه یزدان  گله دارم، گله دارم<br />

دلبری داریم که از صاحب دلان دل می برد<br /> غمزه ای مشکل گشا دارد که مشکل می برد<br /> گر نقاب از چهره گیرد آن نگار نازنین<br /> پرتو رخساره اش دلهای مایل می برد

چشمی که داشت تازگی از شبنم نگاه<br /> در انتظار، با گذر لحظه شد عجین<br /> پر شد تمام ظرف زمان بی حضور تو<br /> پس کی ظهور می کنی ای منجی زمین

مهدیا منتظرانت همه در تاب و تبند<br /> همه اهل جهان، جمله گرفتار شبند<br /> چو بیایی غم و ظلمت برود از عالم<br /> شاد گردد دل آنان که گرفتار غمند