اشخاصى که در طول سال به غیر از تابستان هفته‌اى سه الى چهار روز را براى کار کردن یا درس خواندن به شهر دیگرى مى‌روند و بعد به شهر خود برمى‌گردند نماز را چگونه باید بخوانند؟

شخصى در مکانى قصد اقامه نموده، این فرد عمدا و یا سهوا نماز ظهر و عصرش را در اولین روز اقامتش نمى‌خواند تا قضا مى‌شود، بعد از وقت نماز، اقامۀ او لغو مى‌شود و قصد سفر مى‌کند، حال با توجه به اینکه نماز چهار...

شخصى مى‌داند در این مسافرت نماز قضا مى‌شود، مى‌تواند مسافرت نماید یا نه؟ اگر مسافرت نماید سفرش سفر حرام مى‌شود یا نه؟

اگر کسى در سفر نماز بجا نیاورد و بعد از رسیدن به وطن خویش بخواهد قضاى آن را بجا آورد چگونه باید بخواند، شکسته یا درست؟

اگر مسافرى قصد اقامت براى مدت ده روز بکند و پس از دو سه روزى حوصله‌اش سر برود و به مقصد اولیه یا به جاى دیگر برود، آیا روزه‌اش درست است و قصد اقامۀ اولیه هم کاملا جدّى بوده است؟

آیا تهران و شهرهایى چون مشهد، اصفهان و شیراز جزو بلاد کبیره به حساب مى‌آیند و حکم نماز و روزه در آنها چگونه است؟

نظر حضرتعالى در مورد شخصى که در مکانى ده روز قصد اقامه کرده است به چه طریقى مى‌تواند در کمتر از مسافت شرعى رفت و آمد کند تا به نماز و روزه‌اش ضرر نرسد؟

اگر مسیر رفت و برگشت مسافر هفت فرسخ باشد ولى مسافر براى اینکه سفرش به قدر مسافت شرعى شود تا بتواند نمازش را شکسته بخواند در اثناء راه به نیم فرسخى مى‌رود، آیا نمازش قصر است یا تمام؟

اگر کسى این مسأله را این طور بگوید: کسى که دو وطن دارد، اگر بین دو وطنش به حدّ مسافت شرعى باشد، در بین راه حکم نماز و روزه‌اش حکم مسافر را دارد، ولى کسى که «شغله السفر» است یا «شغله فى السفر» است در وطن...

عده‌اى دانش‌آموز از روستاها و شهرهاى مختلف در یک مجتمع جهت تحصیل جمع شده‌اند و بطور کلى، نه ماه تحصیلى را در آنجا ساکن هستند و گاها بصورت هفته‌اى یا چند هفته‌اى و حتى ماهیانه براى دیدار با خانواده به مرخصى...