تعريف فعاليتي است که در بخش تصورات صورت مي گيرد و عبارت است از روشن کردن مجهول تصوري به وسيله ي معلوم تصوري، اعم از اينکه مجهول تصوري لفظ باشد يا شيء يا مفهوم.

دانشمندان معاصر در تعريف « علوم قرآن » ملاک هاي گوناگوني را مد نظر داشته اند. برخي از آنها هر علمي را که به نوعي متعلق به قرآن کريم باشد « علوم قرآن » ناميده اند. برخي ديگر با ملاک قراردادن « موضوع »،...

اصطلاح علوم قرآن، آن گونه که فعلاً رايج است با آنچه در سده هاي نخستين مصطلح بود، متفاوت است. علوم قرآن، در گذشته بر مباحث تفسيري قرآن نيز اطلاق مي شد. در واقع، علم تفسير، علمي از علوم قرآن بوده است. همانند...

علوم قرآن به معناي عام کلمه، از زمان نزول قرآن آغاز شده است. در ميان شخصيت هايي که علوم قرآن را در اين دوره نقل کرده و با نقل روايت، موجب انتقال اين علوم به دوره ي دوم ( دوره تدوين ) شده اند، مي توان از...

از جمله مباني مهم در تفسير، جامعيّت قرآن از نظر مخاطبان و آموزه هاي آن در زندگي بشر است. مقصود از جامعيّت قرآن « شمول و فراگير بودن آيات و آموزه هاي آن به همه ي شئون زندگي بشر در تمامي دوران ها و اعصار...

از مهمترين مباني مفسران، باور بر انسجام و پيوستگي آيات قرآن مي باشد؛ زيرا قرآن گر چه در طول 23 سال بر پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نازل شده و نزول آيات آن در مراحل و شرايط متفاوت بوده، ولي تمامي...

بخشي از روايات منبع، مربوط به سبب نزول آيات و زمينه هايي است که موجب نزول آيه يا سوره اي شده است، اعمّ از آن که سؤالي از پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) شده يا حادثه اي رخ داده و پس از آن پرسش يا حادثه،...

منبع در لغت به معناي سرچشمه و منشأ آب به کار رفته و مقصود از آن در تفسير، مستندات يا معلوماتي است که به کمک آنها علم به فهم معاني ظاهري و باطني آيات قرآن حاصل مي گردد و بدون آنها نمي توان به مراد و مقاصد...

اصطلاح « زبان قرآن » در قرن اخیر، در تداوم مباحث زبان دین مطرح شده است. مبحث زبان دین و زبان قرآن از جمله مباحث « فلسفه ی دین » است و متکلّمان، فیلسوفان، دین پژوهان و مفسّران در خصوص آن مطالبی بیان کرده

در شمار مهم ترين مباني تفسير قرآن، اعتقاد به ساختار چند معنايي براي تمامي آيات قرآن است. بر اين اساس، براي هر آيه، پس از گذر از معناي ظاهري، مي بايد به معناي دروني و لايه هاي بعدي معاني آيات توجه کرد که...