«قرب الی الله» از موضوعات مطرح در قرآن و سنت و به عبارت عام تر، دردین است از این رو می توان به تحلیل معناشناختی این موضوع و

معناشناسی(Semantics) بخشی از دانش زبان شناسی یا شاخه ای مستقل از آن است که از رهگذر آن می توان به تحلیل معنای واژه ها و جمله های یک متن پرداخت و

صبح شنبه، چهارم تیرماه 1390 خبری ناگهانی جامعه قرآنی کشورمان را در سوگ از دست دادن آخرین قاری از قراء عصر طلایی تلاوت مصر نشاند.

راغب حفظ را حالتی از نفس می داند که در آن حالت فهم و درک با آرامش به نفس می رسد و تثبیت می شود.

یکی از واژه هایی که با صلوه هم نشینی دارد، ایمان و مشتقات آن است. این واژه از ماده امن به معنی آرامش نفس و از بین رفتن ترس

جز واژگی یکی دیگر از روابط مفهومی میان اقلام واژگانی است که رابطه کل به جز را میان دو مفهوم می نمایاند. این رابطه، نوعی رابطه سلسله مراتبی است که

در این بخش به معناشناسی توصیفی واژه صلوه می پردازیم و جایگاه معنایی آن را در قرآن کریم با عنایت به حوزه های معنایی آن در کاربردهای قرآنی بررسی خواهیم کرد.

مقاله ی حاضر در صدد تبیین جایگاه معنایی واژه کانونی«صلوه» به شیوه معناشناسی تاریخی و توصیفی با الهام از روش ایزوتسو است.

مقاله حاضر تفسیر آیات 25 تا 29 سوره ی بقره است که در آنها ویژگی‌های بهشت، تمثیل به پشه، ویژگی‌های فاسقان، معاد و آفرینش زمین و آسمان بیان شده است.

زیارت قرآن های منسوب به ائمه اطهار (علیهم السلام) بسیار شورانگیز است و حس معنوی عجیبی به بیننده می دهد چرا که آن را نشانی از دوست و یادگاری از خاندان عترت می دانند.