نظریه‌ی توحید قرآنی، آشکارا معطوف به مقابله با اعتقادات مشرکانه و غیرتوحیدی، در هر بعدی (به ویژه شرک در عبادت و شرک در تدبیر) و به هر گونه‌ای (اعتقاد به چند خدا و غالباً در شکل بت‌پرستی، اعتقاد به سه

تأکید بر یکتایی خدا و نفی صریح و قاطع هرگونه شرک، اصلی‌ترین پیام قرآن شناخته شده است. تحقق تاریخی امت اسلامی نیز، به رغم تکثر آشکار و نسبتاً زیاد آن، بر محور همین باور صورت بسته است. کاربرد

توحید، از ریشه‌ی «وحد» به معنای یکی گفتن است. در دوره‌ی جدید به معنای یکی کردن نیز به کار می‌رود. کلمه‌ی وحد – که واژه‌های واحد، وحید، وَحد (وَحدَهُ، وحدَک، وحدی)، وحدانیت، وحدانی و اَحد (همزه

سرزمین قم از اولین روزهای تصرف به دست مسلمین، محل اجتماع قبیله «اشعری» - که از شیعیان علی (علیه السلام) و از اهالی یمن بودند - قرار گرفت و به تدریج در عصر امام صادق (علیه السلام) و بعد از آن، به عنوان...

حدیث از نظر لغوی، به امر جدید و تازه اطلاق می‌شود. شیخ بهایی در تعریف اصطلاح حدیث می‌نویسد:

اگر به حدیث به عنوان یک روش نگاه کنیم، می‌توان میان تعریف حدیث شیعه و سنی نیز نوعی همسانی ایجاد کرد. طبقه بندی حدیث به حدیث شیعه و اهل سنت، نیز بر مبنای تعریفی مفهومی- نه روشی- از حدیث شکل گرفته

خبر متواتر در مقابل خبر واحد، یکی از اصطلاحات خاص فرآیند نقل حدیث و به عبارت دیگر تاریخ نگاری اسلامی است که در رویکرد تاریخ نگری خاورشناسان، کمتر مورد توجه بوده است. در واقع اصطلاحی «تواتر

اصطلاح جهاد در مباحث علمی دو یا چند دهه‌ی اخیر موضوع بحث‌ها و مطالعات بسیاری قرار گرفته است. جهاد مقوله‌ای پیچیده است که جنبه‌های مختلف معنوی، دینی، فقهی و عقیدتی را در بر دارد.

هر خاورشناسی می‌داند که حدیث‌پژوهی مستقل اسلامی تفاوت‌هایی اساسی با حدیث‌پژوهی خاورشناسان دارد. این تفاوت‌ها را می‌توان به عبارتی ساده تقلیل داد: عمده توجّه محقّقان اسلامی معطوف به اِسناد است در حالی که...

این پرسش که احادیث- به ویژه احادیث نبوی- کی و کجا ظهور یافته‌اند، تقریباً به قدمت خود حدیث است. عالمان مسلمان در بررسی روایات عموماً، امّا نه منحصراً، به بررسی إسناد روایات و راویان احادیث پرداخته‌اند.