در اوایل دهه 90، خوش بینی (1) قابل فهم تر و تقریباً جهانی بود. فروپاشی امپراتوری کمونیستی و به آغوش کشیدن آشکار دموکراسی از سوی روسیه، نوید دهنده عصر هم گرایی جهانی بود.

وقایع یازدهم سپتامبر 2001 جان تازه ای به بحث جهانی شدن داده و دوباره آن را مطرح کرد. جهانی شدن با ورود رسمی جمهوری خلق چین

در آغاز قرن 21، آسیا صحنه درگیری ها و مناقشات جدیدی گردید و از افغانستان تا شبه جزیره کره را دربرگرفت. کره شمالی دچار بحران جدیدی شد و

مشکل اساسی کشورهای امریکای لاتین برقراری نظم اقتصادی است. هرچند که در دهه 1990 پیشرفت هایی در دموکراتیزه کردن امریکای لاتین

«اتحادیه افریقایی» که در روزهای هشتم تا دهم ژوئیه 2002 در دوربان ایجاد شده بود جای «سازمان وحدت افریقا» را گرفت ولی

تمام امیدهای صلحی که در ژوئیه 2000 در کمپ دیوید در ژانویه 2001 در طابا پیش بینی شده بود به دنبال خشونت ها، سوء قصدهای زنجیره ای و سرکوبی های مداوم از بین رفته بود.

موفقیت های اعضای ناتو درباره ساختار اروپا با شکست مواجه شد. بعضی از دولت ها در اجلاس دسامبر 2001 در لایکن - بروکسل - پیشنهاد ساخت ایرباس نظامی آ- چهارصد را ارائه دادند

کاخ سفید از قدرت نظامی خود آگاهی کامل داشت ولی در بعضی از موارد با محدودیت هایی برای اجرای مقاصد خود مواجه و به همین دلیل با آرامش بیشتری اقدام کرد.

واقعه یازدهم سپتامبر 2001 تغییر اساسی در نظم بین المللی به وجود آورد و بر پدیده های کلی و گرایش به سوی یکپارچه سازی کره زمین تأثیر گذاشت.

در طی قرن گذشته گرایش های ضد و نقیضی بر جهان حکومت می کرد و کره زمین که در عین حال یکپارچه به نظر می رسید از هم پاشیده بود.