The current route :

محاسبه و مراقبهی نفس
ای ابوذر، انسان از پرهیزگاران نمیشود تا اینکه نفسش شدیدتر از محاسبه کردن شریک شریکش را محاسبه کند. پس باید بداند خوردنیها و آشامیدنیها و پوشیدنیهایش از کجاست؟ یعنی از راه حلال و مشروع به دست آمده یا...

دوگانگی شخصیت
دربارهی دوگانگی شخصیّت و نفاق، روایات بسیاری وارد شده، زیرا چهره نشانهی درون است و زبان حاکی از درون. هر که دارای دوگانگی شخصیّت باشد آن هم دو شخصیّت متضاد، منافق است. اساس اسلام توحید است و لذا در شخصیّت...

رمز پیروزی در کارها
ای اباذر، آیا میدانی که این آیه دربارهی چه چیزی نازل شده است: «شکیبایی کنید و دیگران را به آن دعوت کنید و رابطهی خود را با یکدیگر حفظ کنید و همهی اینها را با تقوا همراه سازید باشد که رستگار شوید» گفتم:...

پرحرفی
ای ابوذر، زیادهگویی را ترک کن و به مقداری از سخن که حاجت را برآورد بسنده کن. و برای اثبات دروغگویی آدمی همین بس که در مورد هر آنچه میشنود سخن بگوید.

دوست و آیین دوستی
ای ابوذر، همنشین و دوست صالح بهتر از تنهایی است و تنهایی بهتر از همنشین بد است. اینکه انسان چیزی را بگوید و دیگران بنویسند بهتر از آن است که سکوت کند و سکوت بهتر از این است که شرّ بگوید و دیگران آن را...

تأثیر متقابل آگاهی و تقوا
ای ابوذر، هیچ بندهای نیست که در دنیا زهد پیشه کرده باشد، مگر اینکه خداوند ریشههای حکمت و علم را در قلبش برویاند و بر زبانش جاری گرداند و او را بر عیبهای دنیا و دردها از این دنیا به سرای آخرت با ایمان...

سه دستور سرنوشتساز
ای ابوذر، اعمالت را پیش از آنکه دیگران محاسبه کنند خودت محاسبه کن، این برای حسابرسی تو در قیامت بهتر است و خودت را وزن کن و بسنج پیش از آنکه تو را بسنجند و وزن کنند و خودت را برای روز قیامت، روزی که عرضه...

تعدیل آرزوها
ای ابوذر، چون صبح کردی، از شام سخن مران و چون شب کردی وعدهی صبحگاه به خود مده، از زمان تندرستیات برای روز بیماری استفاده کن و از زندگانیات پیش از مرگت، چرا که نمیدانی فردا نام تو چیست.

نشانههای علم حقیقی و عالم حقیقی
ای ابوذر، کسی که به او علم داده شود که او را به گریه واندارد، شایسته است که گفته شود علم غیر نافع به او داده شده، زیرا خداوند علما را بدین صفات ذکر کرده و فرموده است: کسانی که پیش از آن به آنها دانش داده...

عالم بیعمل
ای ابوذر، (روز قیامت) جمعی از اهل بهشت (به جهنّم نگاه میکنند) جمعی از اهل علم را میبینند و به آنها میگویند ما به تعلیم و تربیت شما وارد بهشت شدیم، چرا شما اهل جهنّم شدید؟ میگویند: ما شما را امر میکردیم...