والدین نباید از این که کودک، داعیه‌ی استقلال‌طلبی ندارد خوشحال شوند، زیرا در این صورت نیاز به امنیت و حمایت، او را به سوی تمایل افراطی مخالف می‌کشاند.

باور کنیم فرزندان 80% خود ما هستند امّا در دنیای کوچک‌ها. بنابراین ابتدا باید خوب خودمان را بشناسیم. سپس شیوه‌ی ثابتی را انتخاب کنیم و آن را ملاک قرار دهیم.

نظم و تربیت از امور بسیار مهم در زندگی فردی و اجتماعی است و باید آن را از سنین سه یا چهار سالگی به کودکان آموزش داد. نظم و انضباط باید هم در رفتارهای کودک، تحصیل و کارهای روزمره‌ی او وجود داشته باشد و...

کودک باید بیاموزد که در خانه و اجتماع قوانین و مقرراتی وجود دارد که باید به آنها احترام بگذارد و باید بداند که برای او حد و مرزی وجود دارد و چنانچه از آن محدوده پا را فراتر بگذارد مستحق تنبیه خواهد شد.

طبق بررسی‌های علمی، ثابت شده کسانی که هیچ گاه از تشویق و تأییدی برخوردار نبوده‌اند، در زندگی عادی خود دچار سردرگمی بوده و در اخذ تصمیم راجع به مسایل زندگی وامانده‌اند.

کودکان معمولاً دوست دارند که سعادت و خوشی‌شان حالت انحصاری داشته باشد و هیچ کس هم نتواند سعادت و خوشی را از آنها برباید. به هنگامی که خلاف این خواسته برایشان پدید آید تن به حسادت می‌دهند و راه بدخواهی...

بازی یکی از ارکان آموزشی کودکان است و به آنها کمک می‌کند که اطلاعات فنی، نقش‌ها و ارزش‌هایی را که در دوران بزرگ سالی برای فرد لازم است، به دست آورند.

محبت و علاقه، درخواست طبیعی کودک است و از راه آن باید چشمش به دنیای آینده روشن گردد و راه زندگی در دل او زنده شود. محبت نیاز اساسی برای ادامه‌ی حیات طفل است.

اطفال خود را به خاطر گریه کردنشان نزنید. چرا که گریه‌ی ایشان تا چهار ماه گواهی است بر (لا اله الاّ الله) و چهار ماه صلوات بر محمّد (صلی‌ الله علیه وآله و سلم) است و چهار ماه دعا برای پدر و مادر

جنین در رحم مادر شب و روز در خواب به سر می‌برد. زیرا کار و فعالیت ندارد و تمام نیروی او بایستی صرف سازندگی شود و از طرف دیگر سلول‌های جوان و ناکامل او قادر به ایجاد و نگه‌داری نیروی زیاد نیست. لذا 24 ساعت...