این جمعه هم گذشت اما بدون تو<br /> سخت است زندگی بر ما بدون تو<br /> شد عادت همه کابوس جمعه شب<br /> آغاز گشتن فردا بدون تو

صبح جمعه بوی غربت می دهد<br /> ندبه اش هم طعم حسرت می دهد<br /> صبح جمعه با ندای انتظار<br /> وعده دیدار حضرت می دهد

آوازه ی غربتت اسیرم کرده<br /> از هر چه در عالم است سیر کرده<br /> من منتظر ظهور هستم امّا<br /> هر ثانیه انتظار پیرم کرده

ای کاش به دشت تشنه باران برسد<br /> از بانگ اناالمهدی او جان برسد<br /> ای کاش که کوتاه شود فاصله ها<br /> آدینه ی انتظار پایان برسد

ای رفته سفر ز نسل خاتم برگرد<br /> گردیده دلم اسیر ماتم برگرد<br /> در کوفه سر حسین بر نیزه شده<br /> ای بانی روضه ی محرّم برگرد

هر جمعه به دست ها دعا، چشمان تر<br /> از شنبه فراموشی او، زنگ خطر<br /> با دعوت خام خود مبادا باشیم<br /> ما کوفه ی دیگر، او حسین دیگر<br /> صبحی گره از زمانه وا خواهد شد<br /> راز شب تار برملا خواهد...

هر جمعه سحر، آینه را پاک کنید<br /> چون صبح گذشت، سینه ها چاک کنید<br /> دستان غروب روی تقویم نوشت<br /> این جمعه گذشت، هفته را خاک کنید

چون مهر به نور خود پیدایی و پنهانی<br /> با آن که ز من دوری، نزدیکتر از جانی<br /> اوصاف کمالت را، آیات جمالت را<br /> می خوانم و می بوسم، انگار که قرآنی

خوش آن لحظه که آیی سر قبر پیمبر<br /> سر قبر پیمبر شوی زائر مادر<br /> شود تربت زهرا ز دیدار تو پیدا<br /> کجایی گل زهرا کجایی گل زهرا

همه منتظر هستیم که آیی به مدینه<br /> کنی یاد کنی یاد ز مسمار و ز سینه<br /> ز سوز تو مدینه، شود محشر کبری<br /> کجایی گل زهرا کجایی گل زهرا