دنیا چه زیبا می شود وقتی بیایی<br /> خوشحال زهرا می شود وقتی بیایی<br /> نور تو می تابد به عالم با ظهورت<br /> خورشید رسوا می شود وقتی بیایی

دلگیرم از زمانه بیا مهربان من<br /> بر لب رسیده از غم ایّام جان من<br /> دنیا مرا به بند اسارت کشیده است<br /> رنگ قفس شده همه ی آسمان من

آخر ثمر آل پیمبر ز در آید<br /> یک روز اگر مانده به عالم خبر آید<br /> با سوز دل فاطمی‌اش فاطمه گوید<br /> کی منتقم خون حسین از سفر آید

در حسرت شب‌های حضورت هستیم<br /> در خلوت خود فکر عبورت هستیم<br /> هر جمعه پس از ندبه فقط می‌گوییم<br /> ما منتظر صبح ظهورت هستیم

جمعه ها ابر بهاری می شود چشمان من<br /> من یقین دارم خبر داری تو از این حال من<br /> بانگ یا مهدی که می آید پرم وا می شود<br /> مثل فطرس باز هم پر میزند این بال من

دلم گرفته خدایا در انتظار فرج<br /> دو دیده ام شده دریا در انتظار فرج<br /> هنوز می رسد از کوچه های شهر حجاز<br /> صدای گریۀ زهرا در انتظار فرج

ای آخرین امید دل زار ما بیا<br /> خورشید آسمان شب تار ما بیا<br /> گلزار عمر ما ز فراقت خزان شده<br /> مولا بس است غیبت و دوری ز ما بیا

برگرد تا دیگر سر و سامان بگیرم<br /> یک توشه از دیدار تو جانان بگیرم<br /> از پا فتادم بس که دنبالت دویدم<br /> دستی بکش بر سینه ام تا جان بگیرم

تا کی در انتظارت، یابن الحسن بمانم<br /> تا کی ز هجر رویت، از دیده خون فشانم<br /> ترسم بمیرم آخر، روی تو را نبینم<br /> جاریست اشک حسرت، هرشب ز دیدگانم

بوی ظهور می‌رسد از کوچه‌های ما<br /> نزدیک‌تر شده به اجابت دعای ما<br /> دیگر دو بال آرزویمان شکسته است<br /> از انتظار پر شده حال و هوای ما