با همان دست شکسته چه دعایی میکرد<br /> مردمی را که نماندند به پای من و او<br /> مردمی را که به این مسئله واقف بودند<br /> که دو عالم همه هستند گدای من و او<br /> هدف اصلی دشمن من و زهرا بودیم<br /> کشته...

با اینکه خسته بودم و بیمار و داغدار<br /> همسایه ها بجای عیادت مرا زدند<br /> بعضی برای دلخوشی دخترانشان<br /> با تازیانه های حسادت مرا زدند<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

جا ماندگان قافله عصر جاهلی<br /> دیوانه وار ، از سر عادت مرا زدند<br /> با علم اینکه کعبه آمال من علیست<br /> در طوف کعبه وقت عبادت مرا زدند<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

هرچند که به قصد شهادت مرا زدند<br /> تا گُم شود مسیر سعادت مرا زدند<br /> از کوچه های کینه ی دیرینه آمدند<br /> با عقده از مقام سیادت مرا زدند<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

بی تو دلیل زندگیِ من چه می شود؟<br /> بی تو نگار این دل محزون که می شود؟<br /> بی فاطمه علی شود آخر خانه خراب<br /> سوگند دادمت که مرو جان بوتراب<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

ای باعث سرور علی از چه پر غمی؟<br /> باور نمیکنم که همان بانوی منی<br /> کشته مرا تمام نفس های پر غمت<br /> کشته مرا عزیز دلم این قد خمت<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

خون می چکد از نگاه پُر ابر علی<br /> این خاک غریب می شود قبر علی<br /> در معرکه های خندق و خیبر، نه<br /> در کوچه ببین حماسۀ صبر علی<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

مولای جوان بگو که پیری سخت است<br /> بر مردم بی وفا امیری سخت است<br /> خون شد جگر صبر میان کوچه<br /> در او‌ج دلاوری اسیر‌ی ‌سخت است<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

لرزید مدینه به خود از ناله ی زهرا<br /> با او همه ی دور و برش خورد به دیوار<br /> می خواست که سیلی نخورد صورتش امّا<br /> یک مرتبه چرخید سرش خورد به دیوار<br /> با دست در آن کوچه به دنبال علی گشت<br...

در پیچ و خم غم گذرش خورد به دیوار<br /> رفت اوج بگیرد که پرش خورد به دیوار<br /> بودند ملائِک همه در محضرش امّا<br /> ابلیس لگد زد کمرش خورد به دیوار<br /> تا خادمه را کرد صدایش همه با خود<br /> گفتند...