The current route :
اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من
دل من داند و من دانم و دل داند و من
خاک...
مي دوني 721 يعني چه؟ يعني بين 7 آسمان و 2 دنيا،1 را دوست دارم ، اونم تويي.
رهرو آن نيست كه گه تند و گهي خسته رود... رهرو آنست كه آهسته و پيوسته رود.(سعدي)
دایم گل این بستان شاداب نمی ماند
يا مكن با پيل بانان دوستي / يا بنا كن خانه ای در خورد پيل ![ سعدي ]
همت بلند دار که مردان روزگار / از همت بلند بجائي رسيده اند« سعدي»
خدایا من در کلبه فقیرانه خود چیزی را دارم که تو در عرش کبریای خود نداری،...
از سه چيز بايد حذر كرد، ديوار شكسته، سگ درنده، زن سليطه ! «ضرب المثل ايراني»
دلت شاد و لبت خندان بماند
برایت عمرجاویدان بماند
خدارا میدهم سوگند برعشق
هرآن...
آدمی ساخته ی افکار خویش است فردا همان خواهد شد که امروز می اندیشیده است...
همه منتظر هستیم که آیی به مدینه
همه منتظر هستیم که آیی به مدینه<br />
کنی یاد کنی یاد ز مسمار و ز سینه<br />
ز سوز تو مدینه، شود محشر کبری<br />
کجایی گل زهرا کجایی گل زهرا
خوش آن لحظه ی شیرین که در کعبه درآیی
خوش آن لحظه ی شیرین که در کعبه درآیی<br />
چو پیغمبر اکرم کنار حجر آیی<br />
شود دیده ی حجّاج همه گرم تماشا<br />
کجایی گل زهرا کجایی گل زهرا
به پای گل نرگس بریزید گل یاس
به پای گل نرگس بریزید گل یاس<br />
بخوانید حضورش همه روضه ی عباس<br />
بگویید بگویید ز بی دستی سقا<br />
کجایی گل زهرا کجایی گل زهرا
خوش آن لحظه که آریم به سوی تو نیازی
خوش آن لحظه که آریم به سوی تو نیازی<br />
همه پشت سر تو بخوانیم نمازی<br />
رد نغمه ی حمدت، به هر آیه دل ما<br />
کجایی گل زهرا کجایی گل زهرا
خوش آن لحظه ی شیرین که روی تو بینم
خوش آن لحظه ی شیرین که روی تو بینم<br />
سر راه تو همچون گدایان بنشینم<br />
ببوسم رهت را؛ ببینم رهت را<br />
کجایی گل زهرا کجایی گل زهرا
خوش آن صبح وصالی که هجران به سر آید
خوش آن صبح وصالی که هجران به سر آید<br />
خوش آن جمعه که بر ز مهدی خبر آید<br />
بگویید و بگردید به دریا و به صحرا<br />
کجایی گل زهرا کجایی گل زهرا
موج غم هجران تو تا ساحل رفت
موج غم هجران تو تا ساحل رفت<br />
کشتیّ تمام عاشقان در گِل رفت<br />
در غربت و در غروب عصری دلگیر<br />
یک جمعه دیگر ز کف این دل رفت
کویر دلم شوق باران ندارد
کویر دلم شوق باران ندارد<br />
فصول غم من بهاران ندارد<br />
به امید دیدار روی تو ای گل<br />
دو چشمم به جز گریه مهمان ندارد
دل در شبان زلف به زنجیر می کنی
دل در شبان زلف به زنجیر می کنی<br />
ای صبح آرزو، چه شده؟ دیر می کنی<br />
از شهر عقل چون گذری با نسیم یار<br />
کوچه کوچه ی عشق را فراگیر می کنی
از روزها من جمعه ها را دوست دارم
از روزها من جمعه ها را دوست دارم<br />
این جمعه های آشنا را دوست دارم<br />
هر صبح جمعه ندبه می خوانم برایت<br />
از کودکی این لحظه ها را دوست دارم