کسی که در آخر وقت نماز عصر شک دارد می‌تواند نماز ظهر را بخواند یا این‌که باید به خواندن نماز عصر اکتفا کند؟

شخصی یقین داشته که وقت نماز رسیده است یا از راه معتبر، دخول وقت برای او ثابت شده و نماز خوانده؛ بعد فهمیده که نمازش قبل از وقت بوده، آیا نماز او صحیح است؟

فردی به گمان باقی بودن وقت، نیّت نماز ادا کرده و بعد از نماز متوجه شده که نمازش قضا بوده در این صورت چه وظیفه‌ای دارد؟

آیا روزه گرفتن برای کسی که نماز عشا را تا نیمه‌شب بجا نیاورده واجب است؟ اگر قبل از خواندن نماز مغرب و عشا بخوابد و تا نیمه‌شب خواب بماند، چطور؟ اگر فردای آن روز روزه نگرفت آیا قضا یا کفاره دارد؟

آیا خواندن نماز مغرب و عشا برای زنی که بعد از نیمه‌شب از حیض پاک شده است واجب است؟

اگر شخصی بدون عذر در وقت مختص نماز عشا عمداً نماز مغرب بخواند، آیا نمازش صحیح است؟ اگر در این وقت نماز دیگری مثل نماز استیجاری بخواند؛ چطور؟

آیا وقت اختصاصی نمازها برای فردی که تند نماز می‌خواند و کسی که آهسته می‌خواند یکسان است؟

کسی که شک دارد وارد وقت مختص نماز عصر شده یا نه نیّت نماز ظهر بکند یا عصر؟ آیا می‌تواند به قصد مافی‌الذّمه دو نماز چهار رکعتی پشت سر هم بخواند؟

طلوع آفتاب به وقت شهرما ساعت 6:10 صبح بود و من نمازم را در همان ساعت آغاز کردم و چند دقیقه بعد هم تمام کردم آیا نمازم صحیح است؟

این‌ که گفته می‌شود «باید برای نماز، یقین به دخول وقت داشت» مراد، یقین عقلی است یا عرفی؟