زمین متروکه‌اى هست که مردم هر ساله مراسم عزادارى حضرت ابا عبد الله الحسین علیه السلام را در آنجا برپا مى‌نمایند، مى‌شود زمین مزبور را قبرستان مؤمنین کرد؟

اگر موصى یکى از منازل را که کمتر از ثلث مالش است، با این قید که تا پنجاه سال حق فروش به غیر را ندارند، مگر در بین ورثه، حبس کند، آیا برخى از ورثه مى‌توانند این حبس را به وقف عام تبدیل کنند؟

خیّرى، قطعه زمینى به نام مسجد اهدا نموده ولى نظر خویش را براى چیزهایى چون ایوان، چایخانه، حیاط و آشپزخانه در موقوفه، نگفته، آیا مى‌شود در موقوفه آنها را در نظر گرفت و ساخت؟

مسجدى برپا شد؛ همزمان با آن، مردم قبرستانى را هم در نظر گرفتند و از هر دو بهره مى‌بردند، سپس پولى در آن مسجد گرد آمد تا صرف عزادارى امام حسین علیه السلام شود، آیا مى‌توان صرف همان قبرستان نمود؟

براى برگزارى مراسم عمومى از قبیل عروسى و عزا، اجازه هست از لوازم وقفى مسجد استفاده شود؟

فرش وقف مسجد، اگر فرسوده گردد، مى‌شود فروخت و چیزهاى تازه چون ظروف خرید؟

اگر مسجد یا حسینیه از برق بى‌کنتور استفاده کند، از نظر شرعى اشکال دارد؟

وزارت آموزش و پرورش قسمتی از یک قبرستان نسبتاً قدیمی را بدون کسب موافقت اهالی، برای ساخت مدرسه، تصرّف کرده و مدرسه ای را در آن ساخته است که دانش آموزان در آن نماز می خوانند، این کار چه حکمی دارد؟

قبرستان متروکی در وسط شهر وجود دارد که وقفیت آن معلوم نیست، آیا ساخت مسجد در آن جایز است؟

زمینی در کنار یکی از قبرستان ها وجود دارد که هیچ اثری از قبر در آن دیده نمی شود و احتمال دارد که یک قبرستان قدیمی باشد، آیا تصرّف در این زمین و ساختمان سازی در آن برای فعالیت های اجتماعی جایز است؟