یکی از عبرتهایی که از کربلا و عاشورا می توان گرفت، عزت یابی است؛ یعنی مومن، باید دنبال عزت یابی باشد؛ و نباید ذلیل و خوار شود.

امام حسین (ع)، مشهور به اباعبدالله و سیدالشهداء، امام سوم شیعیان است، که ده سال امامت را بر عهده داشت و در واقعه عاشورا به شهادت رسید.

مومن در زندگی دنیا، برای آنکه به رستگاری و نجات دست یابد، نیازمند دریافت خیر و برکت از سوی خداوند است؛ و دریافت آن نیز باید، هم با دعا باشد و هم با دوا.

شیخ مفید تعداد برادران و خواهران امام حسین علیه السلام را بیست و هفت تن ذکر کرده است.

رقیه(س) دختر سه ساله امام حسین(ع) بود که پدرش به او علاقه زیادی داشت و پس از واقعه عاشورا او نیز توسط لشکر یزید به اسارت گرفته شد.

امام حسین(ع) حکومت و زمامداری یزید بن معاویه را غیرشرعی و غیرقانونی می‌دانست که بر خلاف پیمان صلح امام حسن(ع) و معاویة بن ابی‌سفیان به شکلی مورثی به یزید رسیده بود.

سید موسی در 14 اسفند 1307 در شهر قم به دنیا‌ آمد،در زمستان 1338 به دلیل دعوت های مکرر شیعیان لبنان و نیز پیشنهاد آیت الله بروجردی به سید موسی صدر، تصمیم به اقامت و خدمت در آن کشور گرفت.

امام حسین (ع) سومین امام همام شیعیان برای ترویج معارف دینی و احیای سنت رسول خدا اقدامات اساسی انجام داد و در این مسیر جان خود را فدا کرد.

امام حسین علیه السلام با عمل خود به انسان های مؤمن آموخت هنگامی که اساس مکتب با خطر مواجه می شود، باید در راه حفظ آن از هیچ گونه فداکاری دریغ نورزند.

زیارت عاشورا از دیرباز، یکی از زیارات معروف مورد توجه عالمان و مردم شیعه بوده و تأثیر بسیاری در جنبه های اعتقادی و نیز آیینی فرهنگ شیعه داشته است.