امروزه رسانه‌‌های جمعی، به‌منزلة شاه‌راه اطلاعاتی جوامع، و نقش آن‌ها در فرهنگ و ابعاد گوناگون هویت انسانی، به‌ویژه هویت ملی، مورد توجه صاحب‌‌نظران و محققان علوم انسانی اجتماعی قرار گرفته است.

انقلابی‌گری، توسط رسانه دینی می‌توان گسترش، تعمیق و تحقق یابد. رسانه دینی، ارزشهایی را هدفگ گذاری می‌کند که انقلابی‌گری هدف قرار داده است.

رسانه دینی، قدرتی است برآمده از قدرت روحی و فکری موجود در دین اسلام که ابزار رسانه‌های جدید را برای مبارزه با امپراطوری رسانه‌ای استکبار به کار می‌گیرد.

رسانه‌های کنونی دنیا نه تنها دینی نیستند بلکه ضد دین و اخلاق هستند. برای جهاد در مقابل این رسانه‌ها باید رسانه دینی را تعریف و به جهان ارائه دهیم. یکی از مهمترین مؤلفه های رسانه دینی بعد اخلاقی آن است...

رسانه ای که می بایست در خدمت تربیت فرزندان و کودکان باشد، این گونه مورد انتقاد قرار می گیرد؛ چون رسانه مانند دو لبه ی تیغ تیزند؛ اگر مثبت عمل کند، بسیار کارگر خواهد بود، و اگر منفی باشد، پیامد های منفی...

افراد نقاب دار آن دسته از کاربران بودند که با ساختن هویت جعلی برای خود در این فضا، به فریب افرادی مشخص به ویژه بانوان می پرداختند و با ایجاد رابطه دوستی، پس از مدتی به اخاذی از آنها می پرداختند.

با بررسی روندها در طول زمان در این جوامع، می توانیم بررسی کنیم که آیا افزایش ارتباطات جهان وطن سبب کاهش واگرایی در فرهنگ‌های ملی شده است.

جریان‌های اطلاعاتی پر شتاب در سراسر مرزهای ملی، به ویژه در بازترین جوامع، تا چه حد با تغییرات ارزشی همراه بوده است؟

افراد مرفه‌تر نسبت به دیگران با احتمال بیشتری، بیان می کنند که به نهادهای سیاسی اطمینان و اعتماد دارند و در انجمن‌های داوطلبانه و سیاست اعتراضی فعال‌تر هستند و علاقه بیشتری به سیاست دارند

مسئله عدم مشارکت مدنی در درجه اول ریشه در جریان اصلی برنامه‌های سرگرم کننده عامه پسند تلویزیونی دارد و نه ژورنالیسم تلویزیونی.