هرگز آن دل بنميرد که تو جانش باشي شاعر : سعدي نيکبخت آن که تو در هر دو جهانش باشي هرگز آن دل بنميرد که تو جانش باشي به حقيقت که تو چون نقطه ميانش باشي غم و انديشه در...

ما سپر انداختيم گر تو کمان مي‌کشي شاعر : سعدي گو دل ما خوش مباش گر تو بدين دلخوشي ما سپر انداختيم گر تو کمان مي‌کشي ما به تو مستأنسيم تو به چه مستوحشي گر بکشي بنده‌ايم...

يار گرفته‌ام بسي چون تو نديده‌ام کسي شاعر : سعدي شمع چنين نيامدست از در هيچ مجلسي يار گرفته‌ام بسي چون تو نديده‌ام کسي نقد چنين کم اوفتد خاصه به دست مفلسي عادت بخت من...

بر آستان وصالت نهاده سر سعدي شاعر : سعدي بر آستين خيالت نبوده دسترسي بر آستان وصالت نهاده سر سعدي که ياد ناورد از من به سال‌ها نفسي همي‌زنم نفس سرد بر اميد کسي به...

گر درون سوخته‌اي با تو برآرد نفسي شاعر : سعدي چه تفاوت کند اندر شکرستان مگسي گر درون سوخته‌اي با تو برآرد نفسي خود چنين روي نبايست نمودن به کسي اي که انصاف دل سوختگان...

تا کي اي آتش سودا به سرم برخيزي شاعر : سعدي تا کي اي ناله زار از جگرم برخيزي تا کي اي آتش سودا به سرم برخيزي از غم دوست به روي چو زرم برخيزي تا کي اي چشمه سيماب که در...

تو خود به صحبت امثال ما نپردازي شاعر : سعدي نظر به حال پريشان ما نيندازي تو خود به صحبت امثال ما نپردازي که من اسير نيازم تو صاحب نازي وصال ما و شما دير متفق گردد ...

اميدوارم اگر صد رهم بيندازي شاعر : سعدي که بار ديگرم از روي لطف بنوازي اميدوارم اگر صد رهم بيندازي ضرورتست که با روزگار درسازي چو روزگار نسازد ستيزه نتوان برد که سرگزيت...

اگر گلاله مشکين ز رخ براندازي شاعر : سعدي کنند در قدمت عاشقان سراندازي اگر گلاله مشکين ز رخ براندازي نظاره کن که چه مستي کنند و جانبازي اگر به رقص درآيي تو سرو سيم اندام...

هر سلطنت که خواهي مي‌کن که دلپذيري شاعر : سعدي در دست خوبرويان دولت بود اسيري هر سلطنت که خواهي مي‌کن که دلپذيري دانسته‌ام وليکن خون خوار ناگزيري جان باختن به کويت در...