ما در خلوت به روي خلق ببستيم شاعر : سعدي از همه بازآمديم و با تو نشستيم ما در خلوت به روي خلق ببستيم وان چه نه پيمان دوست بود شکستيم هر چه نه پيوند يار بود بريديم ...

ما به روي دوستان از بوستان آسوده‌ايم شاعر : سعدي گر بهار آيد و گر باد خزان آسوده‌ايم ما به روي دوستان از بوستان آسوده‌ايم سرو اگر هرگز نباشد در جهان آسوده‌ايم سروبالايي...

ما دگر کس نگرفتيم به جاي تو نديم شاعر : سعدي الله الله تو فراموش مکن عهد قديم ما دگر کس نگرفتيم به جاي تو نديم ما بمانديم و خيال تو به يک جاي مقيم هر يک از دايره جمع...

امشب آن نيست که در خواب رود چشم نديم شاعر : سعدي خواب در روضه رضوان نکند اهل نعيم امشب آن نيست که در خواب رود چشم نديم سنگ باشد که دلش زنده نگردد به نسيم خاک را زنده...

به تو مشغول و با تو همراهم شاعر : سعدي وز تو بخشايش تو مي‌خواهم به تو مشغول و با تو همراهم که منت آشناي درگاهم همه بيگانگان چنين دانند که نيايي به دست کوتاهم ترسم...

تو مپندار کز اين در به ملامت بروم شاعر : سعدي دلم اين جاست بده تا به سلامت بروم تو مپندار کز اين در به ملامت بروم نه به زرق آمده‌ام تا به ملامت بروم ترک سر گفتم از آن...

نه از چينم حکايت کن نه از روم شاعر : سعدي که من دل با يکي دارم در اين بوم نه از چينم حکايت کن نه از روم فراموشم شود موجود و معدوم هر آن ساعت که با ياد من آيد نشايد...

من از اين جا به ملامت نروم شاعر : سعدي که من اين جا به اميدي گروم من از اين جا به ملامت نروم بيم آنست که ديوانه شوم گر به عقلم سخني مي‌گويند نتوانم که نصيحت شنوم ...

دلم تا عشقباز آمد در او جز غم نمي‌بينم شاعر : سعدي دلي بي غم کجا جويم که در عالم نمي‌بينم دلم تا عشقباز آمد در او جز غم نمي‌بينم دمم با جان برآيد چون که يک همدم نمي‌بينم...

منم يا رب در اين دولت که روي يار مي‌بينم شاعر : سعدي فراز سرو سيمينش گلي بر بار مي‌بينم منم يا رب در اين دولت که روي يار مي‌بينم که بر هر شعبه‌اي مرغي شکرگفتار مي‌بينم ...