عبارت های خاصی هستند که می توانند جای موضوع [یا نهاد] جمله بنشینند، و ما هم تا حالا درباره ی آن ها صحبت نکرده ایم. منطقدان ها اغلب به این عبارت ها وصف های خاص (1)، و گاهی هم فقط وصف، می گویند.

استنتاج ها شامل کلمات یا عباراتی بودند مثل«یا» و«چنین نیست که». این عبارات به جمله اضافه می شوند وجمله ی جدیدی می سازند. ولی استنتاج های بسیاری هم داریم که ظاهراً به شکل کاملاً متفاوتی عمل می کنند. مثلاً:

قواعد اعتبار چه در ما جابگیر شده باشند چه نشده باشند. ما نسبت به اعتبار یا عدم اعتبارشکل های گوناگون استنتاج ها مجهز به شهودهای قوی ای هستیم. به این استنتاج توجه کنید: «او زن است و بانکدار است؛ پس او بانکدار...

آدم ها دوست دارند خودشان را افرادی منطقی بداند. مثلاً اگر به کسی بگویید «تو آدم منطقی ای نیستی» دارید به نوعی از او انتقاد می کنید.

یکی از مسائل دشوار و بحث برانگیز فلسفه و کلام از آغاز تا امروز، مسئله معاد جسمانی است. خود موضوع معاد یا بازگشت یا رستاخیز، ضمن آنکه از اصول دین اسلام به شمار آمده، مورد تأیید تمامی فیلسوفان مسلمان بوده...

ملاصدرا سخنی دارد که ما بحث خود درباره ی زمان را با آن می آغازیم: « پس حرکت به منزله ی شخصی است که روح او طبیعت است، چنانکه زمان به منزله ی شخصی است که روح او دهر است» (1). معنی دهر را پس از این روشن

شاید مهمترین دستاورد فلسفی ملاصدرا، نظریه ی حرکت جوهری باشد. زیرا افزون بر آنکه نظریه ای ابداعی است، ملازم دیگر آرای اوست و وحدت وجود را که مستلزم فیض وجود است، توجیه می کند. بیشتر آرای ملاصدرا، هرچند...

یکی از عناصر اختصاصی تفکر ملاصدرا موضوع اصالت وجود است( نیز حرکت جوهری). عناصر دیگر اندیشه ی ملاصدرا، کم و بیش در تفکر دیگر فیلسوفان نیز وجود دارد، نهایت اینکه در بیان او شکل خاصی یافته اند، مانند مفهوم

موضوع وحدت وجود و اصالت وجود در اندیشه ی ملاصدرا در هم آمیخته اند. به سخن دیگر هنگامی که از اصالت وجود سخن می گوییم، بالضّروره از وحدت وجود هم حرف خواهیم زد. با این همه در اینجا کوشش خواهیم کرد مفهوم

مهمترین عنصر تشکیل دهنده حکمت متعالیه، مفهوم وجود و مفاهیم وابسته و مربوط به آن است. ملاصدرا برای مسأله وجود، اهمیت بسیار زیادی قائل است، چنانکه آن را در صدر فلسفه ی خویش قرار داده است. مقصود از صدر، تقدم