اگر شکستگی استخوان از عضوی باشد که دارای دیه مقدره است دیه شکستگی آن استخوان چنان‌چه التیام نیابد و یا مستقیم و بدون عیب التیام نیابد یک پنجم دیه آن عضو است و اگر بدون هرگونه عیب و نقص التیام پیدا کند دیه آن چهار پنجم از یک پنجم دیه آن عضو است و نقص عضو ناشی از شکستگی استخوان اگر همان نقص التیام استخوان شکسته شده و عدم التیام بدون عیب و نقص باشد دیه زاید بر دیه شکستگی ندارد، ولی اگر نقص حاصل در قدرت و کارایی و سلامت اصل عضو به واسطه عارضه شکستگی استخوان آن باشد ولو آنکه استخوان بدون عیب و نقص التیام یافته باشد در این صورت ارش نقص عضو ناشی از ایراد صدمه عمدی که منتهی به شکستگی استخوان گردیده بر عهده جانی است و تعیین آن با ملاحظه مقدار نقص با حاکم است و بهتر آن است که جانی و مجنی‌علیه در پرداخت و دریافت ارش مزبور با هم تصالح نمایند.

منبع: ره توشه قضایی (استفتائات قضایی از محضر امام خمینی رحمه ‌الله)، نشر قضا، 1390.