حضرت عالی در مسأله 269 در مناسک چنین فرموده‌اید: «و زیر سایه محمل رفتن هنگام سیر … عیبی ندارد» این سؤال مطرح می‌شود: این «عیب نداشتن» آیا نسبت به کسیست که سوار خودرو شده است اگر با استفاده از بدنه و کناره داخل خودرو زیر سایه برود؟ یا آن که نسبت به کسیست که سوار خودرو نمی‌باشد اما اگر آن خودرو از کنار او بگذرد سایه‌ای از آن به وجود می‌آید که سایه‌اش بر سر او می‌افتد؟