کسى مالى را از خانه‌اى به سرقت مى‌برد، کم‌کم پشیمان گشته و در صدد احراز رضایت صاحب مال برمى‌آید. پس از جستجو مى‌فهمد که آن خانه داراى چندین وارث است و آن شىء هم متعلق به همۀ ورثه است. از وارثان فقط پسر بزرگتر را راضى مى‌کند و چون شىء به سرقت رفته چندان ارزش تومانى ندارد، پسر بزرگتر قبول مى‌کند که رضایت دیگر ورثه را جلب کند. آیا با این گفتۀ او تکلیف از گردن شخص ساقط است؟