این حقیر مبتلا به لکنت زبان مى‌باشم (به این معنا که کلمات را با گیر و زحمت و گاه لکنت ادا مى‌نمایم که البته این لکنت در حضور جمع است نه خلوت) و در موقع ضرورت به وکالت از طرف ایجاب عقدى را جارى کردم، این مرتبه چون انشاء در خلوت بود هیچ‌گونه لکنتى حاصل نگردید و عقد در کمال فصاحت انشاء گردید. خواهشمند است با توجه به وسواس بوجود آمده (چون بنده دچار احتیاط فراوان و وسواس هستم) نظر مبارک را پیرامون صحت عقد در صور مختلف سؤال فوق الذکر بیان فرمایید.