زنى به واسطه بیمارى روزه نگرفته و تا ماه رمضان بعد قضاى روزه ها را هم نگرفته، یا عصیاناً روزه خود را خورده و تمکّن بر کفّاره هم ندارد، مگر این که مهریّه اش را از شوهرش بگیرد. آیا واجب است از مهریّه به اندازه کفّاره از شوهر خود گرفته و کفّاره ش را بپردازد؟