ملیت :  ایرانی   -  قرن : 4 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(378 -289 ق)، فقیه و ادیب حنفى مذهب. در سیستان به دنیا آمد. به شهرهاى بسیارى سفر كرد و در دمشق و نیشابور از ابوالقاسم بغوى و یحیى بن صاعد و ابوالعباس سراج حدیث شنید و الحاكم و ابوذر هروى و عبدالوهاب بن محمد خطابى از وى روایت كرده‏اند. او معاصر ملك مظفر صالح بن نوح سامانى، و در فقه بى‏نظیر بود. در 320 ق امیر ابوجعفر، فرمانرواى صفارى سیستان وى را به قضاوت سیستان گماشت. چندى نیز قاضى سمرقند بود. در فرغانه درگذشت. ابوبكر خوارزمى در رثاى او شعر گفته است. از آثار وى: «الدعوات والآداب والمواعظ».