می بارد از فراقت، خونابه از دو دیده

می بارد از فراقت، خونابه از دو دیده
چون خال هندوی تو، جان‌ها به لب رسیده
ای باغبان هستی، بنگر به گلستانت
دست جفای دوران، گل دسته دسته چیده