بهار و سنت ایرانیان

بسمه تعالی

یکی از سنت های ما ایرانیان آن است که با آغاز فعالیت دوباره موجودات و زنده شدن گیاهان و سرسبزی زمین ، شاد و خرسند شده و به دیدار یکدیگر شتافته و ایام را به هم تبریک می گویند .

آغاز زندگی طبیعت ، آغازی دیگر برای ماست و با زنده شدن گیاهان ، مردم ایران زندگی جدیدی را تجربه می کنند و با شکوفایی درختان ، درخت وجود ایران زمینان ، شکوفا می گردد و با شکفتن گل ذوق آنان گل باران می شود .

این سنت چون با طبیعت بیرونی همراه گشته ، طبیعتِ درونی انسان را شیفته کمال می گرداند یعنی فطرت انسانی که طالب کمالِ ربانی است با تجدید طبیعت بیرونی و کمال یافتن درختان ، گیاهان و جاری گشتن چشمه ساران با ایام همراه می گردد و از خداوندی که چنین انقلابی را در طبیعت به وجود آورده ، درخواست انقلابی در درون می نماید و می گوید        

یا محــــــــول الحــــــــول و الاحــــــــوال حـــــــول حالــــــنا الی احسن الحـــــــال

ای کسی که در همه چیز تحول بوجود می آوری ، حال ما را به سوی بهترین حالات متحول ساز و همانگونه که طبیعت بیرونی را زیبا نمودی طبیعت درون مرا زیبا گردان .

براستی اجابت این دعا در تمام ایام سال خواستگاه همه اهل فلاح است . چرا که والاتر و بالاتر از « بهترین حالات » چه حالی می تواند باشد یعنی در هر موقعیتی که هستم دعا می کنم بهتر از این حال برایم حاصل گردد .

« بهترین حال » می تواند در روش ها ، اندیشه ها ، کارها و ... صورت گیرد ، ولی به نظر بنده بهترین حال آن حالتی است که مورد رضایت خداوند و آنچه خالق متعال می پسندد باشد .

                       من از درمان و وصل و هــــــــــــــجران

                                                                       پسندم آنچــــــــــــــه را جانان پسندد   

با راسخون همراه بودن یعنی همیشه در راه تکامل گام گذاشتن و در راه رضای الهی قدم برداشتن ، چرا که آنان تکامل یافته الهی و همراهان با علم و کمال هستند .

در این ایام خجسته از خداوند می خواهیم در وجود ما تحول ایجاد نموده و به سوی احسن حالات به پیش رویم .

  سید احمد سجادی