اسلوب و نظم قرآن، در سبکی جدید و نوین بوده، که نه نثری مانند آن یافت می شود و نه شعری مانند آن، بلکه خود اسلوبی ویژه دارد که خارق العاده است؛ ضمن آنکه تمامی محاسن هر دو شکل مذکور، یعنی: محاسن نثر و شعر...

اگر الفاظ متعددی، برای معنای واحدی به کار روند، آن را «مترادف» می گویند؛ مانند سیف، صارم، حسام و ... که در زبان عربی به معنای «شمشیر» است؛ علما و دانشمندان قرآنی در خصوص وجود الفاظ مترادف در قرآن،

از جمله وجوهی که از پیشینه ای طولانی برخوردار بوده و در اعجاز قرآن بدان پرداخته شده است اعتقاد به «صرفه» در خصوص اعجاز قرآن می باشد؛ به نظر می رسد این قول از نخستین وجوهی است که در بین دانشمندان اسلامی

جلال الدین سیوطی (ت 911 هـ.) از مفسّران و قرآن پژوهان قرن دهم، که در اعجاز قرآن کتاب معترک الاقرآن فی اعجاز القرآن را نگاشته و برای اعجاز قرآن سی و پنج قول را بیان نموده است.(1) و در تفصیل هر کدام، به...

ابی عبدالله محمّد بن عمر بن حسین فخررازی (ت 606 هـ.ق.) صاحب تفسیر کبیر، متکلمّ و مفسر صاحب اندیشه، در مورد اعجاز قرآن معتقد است که قرآن کریم در اوج فصاحت، و دربرگیرنده ی تمامی فنون کلامی است همچنین اثبات

ابوالقاسم حسین بن محمد، معروف به راغب اصفهانی (م/402 ق)(1) از جمله اندیشمندان بزرگ است که در «مقدمه کتاب جامع التفاسیر»، به بررسی برخی از مبانی و اندیشه های قرآنی می پردازد که از جمله این مباحث چگونگی...

حضرت روح الله موسوی خمینی، امام و پیشوای مسلمانان در دوره معاصر، بنیان گذار نظام مقدس جمهوری اسلامی، عالمِ عارف به قرآن، در مورد اعجاز قرآن نظریه ی نوینی دارد؛ ایشان ضمن احترام به نظریه های دانشمندان مسلمانِ

علّامه سیّد محمدحسین طباطبائی (ت 1405 هـ.ق). مفسر گرانقدرِ معاصر، فیلسوف و متکلم زبردست جهان تشیع، بحث اعجاز قرآن را در ذیل آیات 23 و 24 سوره بقره، مطرح می نماید و معتقد است که آیات تحدّی، دلالت بر اعجاز

علّامه محمدجواد بلاغی نجفی (ت 1352 هـ.ق) از علمای بزرگوار نجف و صاحب تفسیر ارزشمند آلاء الرحمن فی تفسیرالقرآن می باشد؛ ایشان در مقدمه تفسیر خود، بحث اعجاز قرآن را ذکر نموده و به تفصیل آن را بررسی می نماید؛

سعید بن عبدالله بن هبة الله، مشهور به قطب الدین راوندی (ت 573 هـ.ق) فقیه، محدث مفسّر و متکلّم بزرگ عالم تشیع، صاحب کتاب ارزشمند الخرائج و الجرائح (1) که در خصوص معجزات پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)...