دانشگاه در منظر شخصیتی چون امام خمینی از دو جهت جایگاهی ویژه می‏یابد. از یک سو امام ، عالمی برجسته و فقیهی عارف و عامل و مسلط بر پهنه ی وسیعی از علوم و معارف حوزوی بود که نفس این وسعت دامنه توام با عمق...

جــــز خـــــــــم ابروى دلبر هيچ محرابى ندارم جـــز غــــم هجــران رويش من تب و تابى ندارم گفتـــــم انـــــــدر خواب بينم چهره چون آفتابش حسرت اين خواب در دل ماند، چون خوابى ندارم سر نهم بر خاك...

حــــــــــــــديث عشق تو باد بهار باز آورد صبــــــــــــا ز طَرْف چمن بوى دلنواز آورد طرب كنان گل از اسرار بوستان مى گفت فسرده جان خبر از عشق چاره ساز آورد بنفشــــــــــــه از غم دورىّ يار نالان...

امشب كه در كنار منى، خفته چون عروس زنهــــار تا دريــــغ ندارى كنــــــــــار و بوس اى شب بگيـــــر تنگ به بر نوعروس صبح امشب كه تنگ در بر من خفته اين عروس لب بر نــــــدارم از لب شيرين شكّــــــرش...

آمد و از ديدگان فروغ ربود اگر جفا نكند يار، دوستيش چه سود؟ طلوع صبح سعادت فــرا رسد كه شبش يگــــانه يـــــار به خلوت بداد اذن ورود طبيبِ دردِ مــــن آن گلـــــرخ جفا پيشه به روى من درى از خانقاه...

در ميكــــــده از روى نيــــاز آمده‏ام پيش اصحاب طريقت بنمـــاز آمده‏ام از نهــــــــــانخـــــانه اســــرار ندارم خبرى به در پيــــــر مغـان صـــاحب راز آمده‏ام از ســـــر كـــــــــوى تو رانـدند...

بيمــــــار تو اى مى زده بيمارم كرد حلقــــــــــــه گيسويت اى يار گرفتارم كرد سرو بستانِ نكويى گل گلــزار جمال غمــــــــزه ناكرده ز خوبان همه بيزارم كرد همه مى‏زدگــــــان هوش خود از كف دادند...

سر خم باد سلامت كه به من راه نمود ســـــاقى باده به كف جـان من آگاه نمود خــــادم درگه ميخـــــانه عشّاق شدم عـــاشق مست مــــــرا خادم درگاه نمود ســـر و جانم به فداى صنم باده فروش كه به يك جرعه...

پــــــــرده بردار ز رخ، چهره‏گشا، ناز بس است عــــــاشق ســوخته را ديدن رويت هوس است دست از دامنت اى دوست نخواهم برداشت تا مــــــن دلشـده را يك رمق و يك نفس است همــــــــه خوبان برِ زيبايى‏ات...

ما مفتخريم كه مذهب ما جعفري است ، كه فقه ما كه درياي بي پايان است ، يكي از آثار اوست. اسلام به واسطه طايفه شيعه زنده است. اسلام با حماسه شيعه ، هميشه مقارن بوده است. امام به معني پيشوا و كسي [است ]...