از جمله مباحث مهم در تفسير، بررسي دلالت ظواهر قرآن است؛ زيرا پس از پذيرش قدسي بودن قرآن و اين که قرآن نصّ و قرائت واحد دارد، تفسير براي همگان امري ممکن و جايز و داراي مراتب است و فهم ظاهر قرآن نيز جزء...

تفسير همان فهم و دريافت مرادهاي ظاهري و باطني الهي است؛ بدين جهت، چندين پرسش در اينجا قابل طرح است:

در شمار مهم ترين مباني تفسيري، تفسير بر اساس نصّ الهي قرآن و قرائت صحيح آن است؛ زيرا هر مفسّري مي بايد بر اساس قرائتي که قرآن بر آن نازل شده آن را تفسير کند. در اين جهت، اين پرسش مطرح است که آيا الفاظ...

پيامبر (ص) نه تنها از وسوسه هاي شيطان در دريافت وحي، ايمن بوده، بلکه از تجربه هاي نفسي و دروني نيز به هنگام دريافت وحي مصون بوده است. وحي بر او به صورت مشهود و همراه با علم بوده است. اين در حالي است که...

نخستين مباني مفسّران، منزلت آسماني قرآن و قدسي بودن آن است. مقصود از قدسي بودن قرآن، آن است که قرآن از طرف خداست و بشر و ديگر مخلوقات، هيچ گونه دخالتي در ايجاد آن ندارند و حق است و باطلي در آن راه ندارد؛...

مباني تفسير که همان « پيش فرض هاي بنيادين » مفسّران در تفسير قرآن است، داراي انواع و اقسامي است، مانند مباني مشترک و مختصّ، مباني کلامي، مباني روشي، مباني گرايشي، مباني صدوري، مباني دلالي و ... در اين...

در آغاز، کاوشي در مفهوم شناسي برخي از اصطلاحات همچون مباني، تفسير، تأويل، اصول، قواعد، ضوابط، منابع، روش ها، مناهج، گرايش ها ضروري مي نمايد، زيرا عبارات ياد شده به دليل نوظهور بودن غالب آنها، به طور کامل...

طليعه: طليعه اين سوره تأكيد مي كند كه قرآن، آيات كتاب مبين است و براي فراهم آمدن زمينه تعقل آدميان در قالب قرآن عربي نازل شده است و قصه حضرت يوسف ( عليه السلام ) نيز در چارچوب وحي همين قرآن بوده و پيش...

هر يك از دو آيه اين كلام، يك مطلب است. هر دو مطلب، جمع بندي داستان يوسف ( عليه السلام ) است. يكي در قالب برشماري الطاف خدا بر يوسف ( عليه السلام ) در برطرف كردن شدايد و خطاب به پدر؛ و ديگري در قالب شكر...

آيات اين كلام داراي چهار مطلب است: مطلب نخست، آيه 42 كه مربوط به تقاضاي يوسف ( عليه السلام ) از زنداني مشرف به نجات، نسبت به ياد كردن او در نزد ملك است؛ مطلب دوم، آيات 43 تا 49 كه درباره تأويل رؤياي ملك...