آدم نخستین بشر و پدر نوع انسان در تورات و قرآن است. «آدم» به معنای یک شخص خاص، هجده بار در قرآن به کار رفته و عبارت «بنی‌آدم» (فرزندان آدم) به معنای نوع بشر نیز هفت بار ذکر شده است. مفسران قرآن نام آدم...

در این مدخل، پس از بحث مختصری درباره‌ی آداب و مناسک در چهارچوب آکادمیک مدرن، که حاوی نوعی گونه‌شناسی کارکردگرا از آداب و مناسک مطرح شده در قرآن و آداب و مناسک قرآن محور است، و پس از شرح

انکشاف حوادثی در آینده، مخصوصاً در پایان زمان و نوعی آخرت شناسی دینی با تأکید بر حوادث کیهانی که در پایان جهان رخ خواهد داد. چون بیشتر حوادث آخرالزمان در قرآن با زنده شدن دوباره‌ی مردگان ارتباط دارد،

احتراقی که به شکل نور و حرارت متجلّی می‌شود و در جهان باستان یکی از عناصر اربعه به شمار می‌رفت. در قرآن، آتش هم در آخرت و هم در این جهان وجود دارد و شکل‌های مختلفی می‌تواند به خود بگیرد.

«برادران يوسف به سبب نياز و درويشي به مصر آمدند. يوسف به ايشان نگاه کرد، از راه فراست بدانست که برادران وي‌اند، بسته‌ي بند آز، خسته‌ي تيغ نياز. بر سبيل امتحان عقيق شکربيز را بگشاد، گفت: جوانان از کدام...

رودها و چشمه‌هاي متعددي که طبق توصيف قرآن در بهشت وجود دارند. در قرآن، از «رودهاي بهشت» (اَنهار الجَنّه) چهل و شش مرتبه سخن رفته و واژه‌ي «عَين» (چشمه) و جمع آن «عُيون» نُه مرتبه ذکر شده است.

به بيان کلي، اوضاع جوّ در زمان و مکاني خاص که شامل متغيرّهاي گرما، سرما، رطوبت، باد و فشار مي‌شود و به پيامدهاي مساعد و نامساعد اشاره دارد. برخي از واژه‌هاي به کار رفته در قرآن بسياري از اين وجوه را

ترکيب اکسيژن و ئيدروژن، که همه‌ي صور حيات به آن وابسته است. آب از ميان عناصر چهارگانه‌ي هراکليتي بيشترين بسامد را در قرآن دارد و به بيشترين شکل‌ها در قرآن ذکر شده است. آب به معناي عام با واژه

قرآن به عنوان مهم‌ترين متن مقدس مسلمانان همواره درکانون اين تلاش‌ها بوده است، از ترجمه و تفسيرهاي متعدد از همه يا بخشي از قرآن گرفته تا آثار تک‌انگاري افرادي چون نولدکه و گلدتسيهر و مقالات فراواني که در...

شيوه‌ي مرسوم تفسير روايي، گردآوري رواياتي است که به صورت مستقيم، به يک آيه يا سوره ناظرند. اين شيوه اگرچه معمول بوده، اما عمومي و يا هميشگي نبوده است. شيوه‌ي کامل‌تر آن است که پا از دايره‌ي روايات