کار اصلی طراحی شهری، تعیین شکل مطلوب برای شهر است. گرچه طراحی شهری به غیر از مقیاس شهر و مناطق شهری در دو مقیاس طراحی پروژه و طراحی شبکه نیز کاربرد دارد، لیکن مباحث نظری مربوط به

ظاهر بناها مانند ظاهر افراد و اشیاء نمایانگر و نماینده درون آنها است. درو دیوار و چهره‌ی ساختمانها به عنوان یک وسیله‌ی قوی انتقال معانی و شبکه نافذ ارتباطی، پیامهای گوناگونی را بطور مستمر به بینندگان آن...

موفقیت فضاهای شهری و میزان کارآیی آنها بستگی مستقیم به کیفیت آن فضاها دارد و این امر نیز تابع امکانات و تجهیزاتی است که در آن فضاها تعبیه شده است.

رنگ‌ها می‌توانند با سردی و گرمی خود، با تظاهر یا فروتنی خود، ایجاد تنش و یا آرامش کرده و بهر حال در فضا وزن ایجاد نمایند.

با توجه به اینکه مجموعه‌ای از عوامل طبیعی و مصنوعی دائماً در محیط در حال عمل و عکس العمل می‌باشند، بنابراین بهر تقدیر روند شکل‌گیری و الگوپذیری محیط کالبدی، هر چند تصادفی و حساب نشده، همواره ادامه

هدف کلی طراحی شهری نظام‌دهی ظاهری و واقعی به محیط زیست انسان است. رسیدن به چنین هدفی مستلزم اتخاذ یک سلسله تصمیمات و انجام یک سلسله عملیات خاصی است که در اینجا آنها را به عنوان عوامل مربوط

طراحی شهری ملموس‌ترین و محسوس‌ترین فعالیتی است که می‌تواند ارزشها، خواستها و هدفهای یک جامعه را تحقق بخشیده با تبلور آنها فکر را به عمل و ذهنیات را به واقعیات نزدیک نماید. این امر اهمیت طراحی شهری

چه تفاوتی بین طراحی شهری و برنامه ریزی شهری و یا بین طراحی شهری و معماری وجود دارد؟ قائل شدن تفاوت در تعاریف حرفه‌های فوق برای اولین بار در سال 1967 که حرفه جدید طراحی شهری شکل گرفت.

بشر از همان ابتدای پیدایش جوامع و مجتمع‌های زیستی اولیه در پاسخ به یکی از اساسی‌ترین نیازهای طبیعی و فطری خویش سعی کرده است محیط و دنیای ساخته شده خود را تحت کنترل درآورد. این کنترل که با توسل به

شهر محل زندگی مردم است و مشخصات و ویژگی‌های آن به زندگی مردم شکل می‌دهد. شهر و زندگی شهری دو موضوع همزاد و همراهند؛ موضوعاتی که بر روی یکدیگر اثر می‌گذارند. جمله‌ای کلیدی که در این زمینه وجود دارد و بارها...