اگر شخصی از پیوند اعضای خود به دیگران ناراضی باشد، ولی پس از وفات، ولیّ وی مایل به آن باشد، آیا این کار جایز است؟
هم اکنون برای کمک به هم نوعان و هموطنان طرحی در حال اجراست که طی آن افراد علاقه مند، در زمان حیات خود به عضویت انجمن اهدای عضو؛ مانند: چشم و قلب در می آیند تا در صورت پیش آمدن حادثه یا مرگ طبیعی، بیمارستان...
اگر کسی وصیت به اهدای اعضا نکند، ولی اولیای او رضایت دهند که عضوی از بدن وی را پس از مردن به شخص نیازمند برای حیات یا غیر نیازمند پیوند بزنند، چه حکمی دارد؟
آیا می توان اعضای جسد شخص ناشناسی که اعضای قابل پیوند دارد را به بیماری که نیازمند است پیوند زد؟ در صورت پیوند، اگر ولیّ مُرده یافت شود و به آن رضایت ندهد، چه باید کرد؟
آیا انسان می تواند در زمان حیات، رضایت خود را برای برداشت اعضای بدن خویش- در صورت عارضه ی مرگ مغزی- برای پیوند به انسان های مسلمان نیازمند با امضا اعلام نماید؟
اگر شخصی وصیت کند که پس از وفات خود اعضای وی را به دیگران هدیه دهند، ولی سرپرست او پس از مرگ از این کار ناراضی باشد، آیا می توانیم این کار را بدون اجازه ی سرپرست او انجام دهیم؟
آیا هدیه دادن یا فروش عضوی از اعضای بدن در صورتی که بدانیم در طول عمر شخص به صورت معمولی مؤثّر است و باعث کوتاه شدن عمر می شود، جایز است یا خیر؟
آیا این کار برای استفاده از این اعضا بعد از مرگ خود شخص جایز است؟ (مانند فروش قلب و چشم).
آیا فروش یا اهدای اعضای بدن (مثل کلّیه) و جرّاحی آنان و پیوند به دیگری جایز است؟
آیا شخصی که قرار است اعدام شود، می تواند اعضای خود را بفروشد؟ و در این صورت آیا بین حد یا قصاص تفاوتی وجود دارد؟