یادگیری علوم، مستلزم رفت و برگشت میان امور محسوس و امور انتزاعی برای نیل به فهم کامل تر و جامع تر پدیده‌ های طبیعی است. فراهم آوردن این حرکت رفت و برگشتی در آموزش علوم ضروری است.

کاربرد مطالب علمی در سطوح بالاتر که متوجه ابداع و خلاقیت است، به این صورت توسط معلم دنبال می شود که حتی طرح مسئله نیز بر عهده دانش آموز گذاشته شود.

در خودارزیابی این مجال فراهم می شود که فرد مقاصد و اهداف یادگیری خود و نیز وسایل و روش‌های لازم برای نیل به اهداف را بهتر دریابد.

قدرت خیال ورزی، ابداع نظرات و طرح‌های نو وقتی مجال ظهور می یابد که قالب‌های ارزیابی تنگ و محدود کننده نباشد و فرد خود را ناگزیر نبیند که در مسیر از پیش تعیین شده ای حرکت کند.

اگر محیط یادگیری درس علوم، برخوردار از نمونه‌های مرتبط با مباحث علمی باشد، امکان یادگیری را افزایش خواهد داد.

دانش آموز باید بتواند به دانش علمی از منظر کاربرد و توانایی برای برطرف کردن مسائل و مشکلات فردی و جمعی بنگرد.

با توجه به مبانی انسان شناسی، معرفت شناسی، ارزش شناسی و نیز با توجه به اهداف درس علوم تجربی، اصول زیر برای انتخاب محتوای این دروس باید لحاظ شود.

پیچیدگی جهان طبیعت و داشتن زوایا و ابعاد مختلف، مانع از آن است که آدمی با تلاش فکری محدود و وسع زمانی کوتاه و وابستگی‌های فرهنگی و اجتماعی خود بتواند ادعای دستیابی به تمامی واقعیات جهان طبیعت را داشته...

تاریخ علم مشحون از نظریه‌‌هایی است که در زمان خود کامل‌ترین و دقیق‌ترین تبیین‌ها را نسبت به پدیده‌ های طبیعی ارائه می کردند و پیش بینی‌های سودمندی به دست می دادند.

معلم با طرح و ایجاد موقعیت چالش برانگیز برای دانش آموزان، اختلاف بین سطح فعلی رشد و سطح بالقوه توانایی دانش آموز را برای آنان محسوس می کند و آنان را بر می انگیزد که فراتر از مهارت‌ها و دانش فعلی خود گام...