زبان عربي به توانمندي شگرفي در کناب اشتقاق هاي صرف متمايز است و اين امتياز آن را به داشتن واژگان بسياري، توانمند ساخته است. دلالت صرفي در زبان عربي از درون ساخت آوايي تعيين مي شود و اين برخلاف ديگر زبانهايي...

نام آوا يعني تجسّم معنا به وسيله ي آوا، يعني ساخت خود به خود، بر محتواي آن دلالت نمايد. نقد جديد بر اين پديده در ادبيات به عنوان عنصر رمزگذار تأکيد مي نمايد به گونه اي که ساخت به طور شفاف تصويرگر جنبه...

بر آن شديم تا از تأثير زيبايي حرکت به واسطه ي کلام بر زيبايي مدّها سخن گوييم که اين به دو علّت مي باشد: 1. علّت نخست، آوايي است، چون حرکت جزئي از آواست و مدّ، حرکت بلند؛ ضمّه، آواي کوتاه ولي واو، آواست...

برخي از گذشتگان توجه بسياري به آواهاي واژگان قرآن داشته اند. آنها بر زيبايي ساخت شنيداري و زيبايي محتوا و عدم تنافر ميان آن دو تأکيد داشتند. لذا در گوش سپردن به واژه ي قرآني، هيچ کژي و تنافري نمي يابيم....

ابن سنان به واژگان بلند و با حروف زياد در شعر عربي توجه نمود و طولاني بودن را معيار زشتي واژگان برگرفت و کلمات بلند در شعر را ناپسند مي شمرد. اين ويژگي هنري، بخشي از فصاحتِ مربوط به نظم موسيقي به طور عام...

ترديدي نيست که مسأله ي انسجام و هماهنگي در ويژگي هاي هنر، شاخه ي اصيلي است و شامل تمام هنرها مثل نقاشي، پيکرتراشي، شعر و موسيقي مي گردد. اين مسأله را در تعاريف اين هنرها – علي رغم اختلاف مکاتب و روش آنها...

شکي نيست که قرآن کريم براي رساندن معاني بلندش بر فنّ تصوير تکيه مي کند و تصوير کلام را در قرآن از ويژگي روايي به صحنه هاي محسوس منتقل مي کند. قرآن، همان گونه که در داستانها به وسيله ي گفتگو به تصويرگري

حرکت يکي از جلوه هاي موجود زنده و از اتم کهکشان ويژگيِ آفريده هاست. پس حرکت زندگي است و سکون مرگ؛ چنان که حرکت بر دميدن روح در موجود و فرمانبرداري از آفريدگار تأکيد مي نمايد و حتي تنها يک حرکت هم بي

براي شناخت اصل مادي عنصر تشخيص و شناخت حسي بودن آن بايد به قاموس ها مراجعه کرد. در لسان العرب آمده است: « شَخَصَ بَصَرُ فلان، يعني هر گاه چشمانش را باز کند و شخوص البصر يعني بالا رفتن پلکها. »

طبيعت پوسته – علي رغم اختلاف ديدگاه ها – سرچشمه ي هنر بوده است و جز در موارد نادري مثلاً براي هنرمنداني چون پيکاسو و مکتب سورئاليسم، دشمن نبوده است. از آن جايي که طبيعت ظرفِ وجود بشري است، جاي شگفتي