گاه دوست و آشنايي را مي بينيم که به موقعيت خاصي رسيده است؛ به طول مثال مالي و منالي به دست آورده يا از لحاظ شغلي ترقي کرده يا رتبه علمي او پيشرفت کرده است.خلاصه اين که چيزي به دست آورده که از نظر ما پيشرفت...

نخست گناهاني كه بيشتر تباهي و پريشاني اخلاقي براي خود گناه‌كار دارند؛اگرچه به لحاظ اجتماعي نيز تباهي آورند،اما تباهي و پريشاني اخلاقي آنها بيشتر است؛ مانند سخنانِ گزاف‌آلود و اغراق‌ آميز و سخناني كه براي...

با اينكه «غيبت» (پشت سركسي از او بدگويي كردن»ازگناهان بزرگِ اخلاقي و اجتماعي بوده و مفاسد و بي‌ساماني‌هاي مُهيبي بر آن مترتّب است و اساساً سرشت‌ها و طبع‌هاي سالم و بي‌عيب از آن گريزانند،درموارد ويژه‌اي...

همچنان كه خداي‌تعالي به اقتضاي حكمت و قدرت خويش،جامه هستي برانسان‌ها پوشانده،حق حيات را نيز به آنان عطا كرده است.ناديده انگاشتنِ اصل حيات انسان‌ها است.ازاين‌رو،همه انسان‌ها درفراگيري رحمت و محبت و لطف...

«پيش‌گيري» و «درمان» دو راه‌كارِ مبارزه با بيماري‌هاي جسماني‌اند. پيش‌گيري، بازدارنده ابتلا به بيماري است و درمان راه‌كاري است كه مبتلا را بهبود مي‌بخشد؛ پيش‌گيري سلامت طبيعي را حفظ مي‌كند و درمان سلامت...

احكام الهي،همه دريك پايه از اهميت نيستند، بلكه برخي از اهميت بيشتري برخوردارند و برخي كمتر؛بدين‌معناكه آنچه در شريعت اسلام واجب شمرده شده- مانند نماز و روزه و زكات-داراي اهميت بيشتر، و آنچه مستحب دانسته...

عمده‌ترين آسيب‌هاي غيبت،كه عالمان اخلاق- به گونه سنّتيِ آن- كمتر بدان پرداخته‌اند، آسيب‌هاي اجتماعي آن است؛ چراكه نتايج و آثار تخريبي غيبت در جانب اجتماعي آن، به طورِ قطع مهيب‌تر و تباه‌كننده‌ترند. براي...

كوشش‌هاي آدمي براي انجام هركاري، به منظور دستيابي به لذت و دل‌پذيري آن كار است، خواه اين لذت و دل‌پذيري مادي و جسماني باشد؛ مانند خوردن و آشاميدن و لذت‌هاي جنسي و هرچه از اين‌گونه است، خواه معنوي باشد؛...

عالمان اخلاق راه مبارزه با حب جاه و مقام و درمان آن را «خمول» مي دانند كه به معناي عزلت و كناره گيري از امور اجتماعي است ودر صورت لزوم هجرت به شهر و دياري كه آدمي را نشناسند.(1)

عالمان اخلاق حقيقت جاه را«تسخير قلوب مردم و مالك شدن دلهاي آنان» دانسته اند.(2) چنان كه برخورداري ازمال و ثروت عامل تسخيراموال و مالكيت آنها است، برخورداري از جاه نيز مالك شدن وتسلط بر دلهاي مردم است.