افرادی که ذهن، روح و اساسا ساحت معرفتی خود را در اختیار آموزه های دینی قرار داده اند، از نظر بدنی نیز سالم ترند و بیشتر از آنهایی عمر می کنند که به آموزه های دینی باور و پایبندی ندارند.

انسان، موجودی هدفمند است، و زندگی او در صورتی معنادار می شود که در ساحت معرفتی، هدف واقعی‌اش را بشناسد و به دنبال آن برود.

سلامت جسمی ممکن است براثر رفتارهای سالم و بهداشتی افراد دیندار باشد؛ زیرا بسیاری از بیماری هایی که سلامت انسان را به خطر می اندازد و موجب مرگ و میر می شود

از تأکیدهای دین این است که مرگ، بیرون رفتن از جهان هستی نیست، بلکه بیرون رفتن از جهان دنیاست.

مرگ اندیشی، عامل مؤثری در تربیت اخلاقی و تنظیم روابط سالم و زیبا میان انسان‌هاست. بیشترین فایده «مرگ اندیشی» برای «زندگی» است.

نوع نگاه انسان به زندگی، معناداری آن را نمایان می کند. بامعنا و بی معنا بودن زندگی انسان، به تصویرها و شناخت‌های گوناگون ما از انسان بستگی تام دارد

قرآن کریم مهم ترین ثمره روزه را تقوا می داند و می فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده اید، روزه بر شما واجب شده، چنانچه بر کسانی که قبل از شما بودند واجب شد، شاید پرهیزگار شوید.»

مسلمان کسی است که ادب محضر پیامبر را رعایت کند؛ و به ساحت مقدس ایشان بی حرمتی ننماید.

روزه یکی از عبادت‌های مهم و از ارکان دین اسلام است، هم در آیات قرآن و هم در احادیث مأثور و روایات ائمه در کنار نماز و دیگر عبادات توجه بسیاری به آن شده ‌است تا جایی که قضای آن را باید به جا آورد و هیچ...

از آنجا که بهترین جایی که شخصیت و کرامت زن حفظ می شود، خانه­ ی اوست، لذا بهترین مکان و حالت برای زن جهت تقرب به خداوند متعال نیز در خانه­ ی اوست.