The current route :
میرزا غلامرضا اصفهانی خوشنویس دوره قاجاری
اشرف الکتاب استاد مسلم خط نسخ در دوره قاجار
شبهه پردازی حول برنامه هستهای؛ واکاوی یک دیدگاه غلط
محمد بن ابوالقاسم اصفهانی خوشنویس دوره قاجار
محمد هادی مازندرانی مولف و خوشنویس دوره صفوی
محمدعلی وفا خوشنویس صاحب نام اصفهانی
آیه 49 سوره حجر به خط ثلث
آیه ۱۰۳ سوره انعام به خط ثلث
آیه 77 سوره حج به خط محقق
عبدالجبّار اصفهانی استاد برجسته خط نستعلیق
متن کامل سوره یس با خط درشت + صوت و ترجمه
نحوه خواندن نماز والدین
رمله مادر حضرت قاسم
کرامات حضرت عباس علیهالسلام
نماز استغاثه امام زمان (عج) را چگونه بخوانیم؟
اقدامات مهم و اورژانسی پس از چنگ زدن گربه
طرز تهیه حلوا ساده و مجلسی برای 4 به روش قدیمی با ظاهر امروزی
نماز قضا را چگونه بخوانیم؟
طریقه خواندن نماز شکسته و نیت آن
اهل سنت چگونه نماز می خوانند؟

رحمت بى منتها
يا رب! گناه اهل جهان را به ما ببخش ما را سپس به رحمت بى منتها ببخش هرچند ما نه ايم سزاوار رحمتت ما را بدان چه نيست سزاوار ما ببخش

رباعيات حاجتمندى
الله كه كافى المهمّات تويى الله كه سامع المناجات تويى حاجات مرا برآر كاندر همه حال ذوالعفو و برآرنده حاجات تويى

رباعيات پشيمانی
يا رب ز كرم درى به رويم بگشا راهى كه در او نجات باشد بنما مستغنيم از هر دو جهان كن به كر جز ياد تو هرچه هست بر از دل ما

رباعیات مناجاتی
عمرم همه را تباه کردم چه کنم پرونده خود سیاه کردم چه کنم تو عفو کنی از کرمت اما من از این که تو را گناه کردم چه کنم

راه گم کردم
راه گم کردم، چه باشد گر براه آری مرا رحمتی بر من کنی قدر و پناه آری مرا می نهد هر ساعتی بر خاطرم باری چو کوه خوف آن ساعت که باروئی چوکاه آری مرا

رأفت و عفو و محبت است
کار تو لطف و رأفت و عفو و محبّت است حتی اگر عذاب کنی باز رحمت است تو آن همه عنایت و من این همه گناه اقرار می کنم که خلاف مروّت است

دون همّتان
هر كه خود را بيشتر پابند درهم مى كند بيشتر خود را اسير محنت و غم مى كند وه چه بدبخت است آنكه با وجود ذات حق سر بر دون همّتان از بهر نان خم مى كند

دست من و نگاه تو
ایمان ما دو نیمه شد و نان ما دو نیم دست من و نگاه تو یا سیّدالکریم روحم تمام زخمی و جانم تمام درد یک امشبم ببخش به آرامش نسیم

در معرفت
الهى مرا محرم راز كن در معرفت بر دلم باز كن دلى ده كه باشد شناساى تو زبانى كه بستايد آلاى تو

خود را به خواب میزنی
خود را به خواب مي زني اي بنده تا به كي هي توبه پشت ِ توبه، سرافكنده تا به كی دنيا وفا نكرده ، وفا هم نمي كند با زرق و برقش از غم دل، كم نمي كند