با بلند شدن موج مشروطه ‌خواهی در ایران، آخوند خراسانی به حمایت از این خواسته، البته در شکل اسلامی ‌اش، برخاست و شیخ‌ فضل‌ الله نوری، با مشاهده ی عیوبش رأی بر

آخوند خراسانی و شیخ فضل الله نوری هر یک به فراخور اندیشه و رویکرد خود در جنبش مشروطیت، موضعی اتخاذ کردند که به دو جریان مستقل و مطرح مشروعه خواهی مشروطه خواهی منجر شد.

جمادی الاول 1320 ق طی نامه ای به محمدعلی میرزا درباره ی مسائلی چند اعلام نگرانی کرد. از جمله معایب تسلط کفار بر مسلمین که به لحاظ شرعی استقراض از بیگانه و

آخوند خراسانی، ملا محمد کاظم (1255 - 1329 ق / 1839 - 1911 م)، کوچک ترین پسر ملاحسین واعظ هراتی، مرحوم صاحب کفایه فقیه اصولی و مرجع تقلید شیعه و

فقیه بزرگ عصر پس از هفتاد سال تلاش علمی و فعالیت های اجتماعی و سیاسی در صبح روز پنج شنبه 12/شوال/1380 برابر 1340/1/10 در حالی که

در این مقاله به بیانه ی تاریخی آیت الله بروجردی که در محکومیت و اعتراض به اشغال سرزمین فلسطین توسط متجاوزان صهیونیست در سال 1327 ش. صادر شده است، بسنده می کنیم:

آیت الله بروجردی در مسائل سیاسی، روش خاص خودش را داشت و با توجه به شرایط آن روز و ظرفیت سیاسی مردم، همواره موضع مناسب و بجا اتخاذ کرد و

آیت الله بروجردی علاوه بر تدریس، تحقیق و تربیت شاگردان برجسته حوزوی، در عرصه ی فعالیت های فرهنگی- عمرانی نیز به حق کوشا بود.

آیت الله بروجردی بر کتب و آراء فقهی علمای اهل سنت تسلط عجیبی داشت و اهتمام به این موضوع از همان آغاز تحصیل و تحقیق در زندگی علمی او مشهود بود.

به یقین آیت الله بروجردی در وجود خود بذر فضائل اخلاقی را افشاند و روح خویش را به درختی پر بار تبدیل نمود.