واژه انگیزش در لغت به معنای تحریک و ترغیب، و در اصطلاح، نیروی پویایی است که تحریک یا عمل انسان را سبب می‌شود. انگیزه در تعریف سازمانی آن، میل به کوشش فراوان در

بسیار اتفاق می‌افتد که مدیران، علت شکست یا عدم موفقیت خود را رفتار و یا نوع فعالیت‌های زیر دستان یا افراد همکار خود می‌دانند و به رفتار و نوع مدیریت خود کمتر می‌اندیشند.

نکته اصلی در اداره نیروهای کارامد، متخصص و معتقد به مبانی دینی و ارزش‌های انقلاب، حفظ و تقویت انگیزه خدمت‌گزاری در آنان است.

مقاله‏ى حاضر با تکیه بر چند نوشته از دریدا مى‏پرسد که سرشت زبان ادبى در اندیشه‏ى دریدا چیست؟ در پاسخ به این سؤال نویسنده بر این اعتقاد است که

نقد تامل برانگیز دریدا بر دیدگاه‏هاى هوسرل درباره‏ى زبان گفتار و پدیده‏ها و همچنین نقد او بر نظریه‏ى زبان‏شناسى ساختگراى سوسورى در باب گراماتولوژى،

گاهی حل مسائل و مشکلات به اطلاعات تخصصی نیاز دارد و اغلب، مجموعه و سازمان را با روند کند تصمیم‌گیری رو به رو می‌سازد. علاوه بر این، مشکلاتی نیز هست که

تصمیم‌گیری‌ها در سازمان، عملکرد افرادی را تحت تأثیر قرار می دهد که مجری عملیات سازمان هستند. گرچه هیچ مدیر و کارمندی از ‌تصمیم‌گیری بی‌نیاز نیست،

تصمیم در فرهنگ لغت پارسی، اراده کردن و آهنگ کاری را نمودن است. معادل واژه تصمیم در زبان عربی، کلمه «عَزم» است.

نگرش نئوکلاسیک ها درباره ی خودگروی را می توان امتداد نظریه های اقتصاددانان کلاسیک و نوعی احیای آن به شمار آورد. طرفداران «مکتب نئوکلاسیک» یا

آدم اسمیت(1) در کتاب ثروت ملل(2) که در سال 1776 منتشر شد، با اثرپذیری از دیوید هیوم، به بررسی نقش محوری پیروی از «نفع شخصی» در شکل دهی فعالیت های اقتصادی پرداخت