يک نظريه‌ي مربوط به ذهن بايد همه‌ي ويژگي‌هاي ذهني را کاملاً تبيين کند. از مهم‌ترين ويژگي‌هاي ذهني، کيفيات ذهني و حيث التفاتي است (نظريه‌هاي مربوط به ذهن بايد عليت ذهني را هم تبيين کنند؛ براي بحث

از لحاظ تاریخی، سه جریان عمده از کارکردگرایی وجود دارد که ممکن است از برخی جهات با هم تداخل داشته باشند.

رفتارگرايي، ذهن بودن ذهن را (براي مثال، درد بودن درد را) با «رفتار» يکي مي‌گيرد؛ درد بودن درد با رفتار درد يکي است و در واقع، درد چيزي جز رفتار «فرياد کشيدن»، «آخ گفتن» و ... نيست. طرفداران

بسياري از واژگاني که در زندگي روزمره از آنها استفاده مي‌کنيم، به شيء ثابتي در جهان اشاره نمي‌کنند، بلکه به امور کاملا مختلفي دلالت مي‌کنند که جهت اشتراکشان «نقش علّي» آنهاست. کلمه‌ي «چراغ» را در نظر

مفهوم بنيادي ديگري که از توصيف آزمايش‌هاي فشار دادن ميله گرفته شده است، [مفهوم] تقويت است. اين مفهوم مسائلي را ايجاد مي‌کند که مشابه و حتي جدي‌ترند. در رفتار اندام واره‌ها، «عمليات تقويت به صورت

تعداد بسيار زيادي از زبان‌شناسان و فيلسوفاني که با زبان سروکار دارند، اظهار اميدواري کرده‌اند که مطالعات آنها سرانجام بتواند در چارچوبي که روان‌شناسي رفتارگرايانه فراهم مي‌کند، جاي گيرد و همچنين برخي...

ما تاکنون جهان‌هايي را ساخته‌ايم که در آنها، نسبت درد با معلول‌هاي غيرگفتاري‌اش تغيير کرده است. درباره‌ي نسبت درد با علت‌هايش چگونه فکر مي‌کنيد؟ تصور تغيير در اين مورد بسيار آسان‌تر است. آيا نمي‌توانيم...

روزگاري فيلسوفي سرسخت گفت: «اين همه سخن درباره‌ي «اذهان»، «تصورات» و «احساسات» چيست؟» در واقع – يعني واقعاً در جهان واقعي – رويدادها و اشياي «ذهني» چيزي جز فرايندهايي در سرهاي کاملاً

نسخه اصلي اين مقاله در سال 1935م. و به زبان فرانسوي منتشر شد. از زماني که اين مقاله به انگليسي انتشار يافت، من از شکل محدود ترجمه گرايانه‌ي فيزيکاليسم که در اين مقاله مطرح شده است، به نفع شکل

آموزه‌ي مثبت رفتار‌گرايي منطقي اين است که معناي واژگان ذهني کاملاً از طريق رفتار مي‌تواند مشخص شود؛ مثلاً وقتي مي‌گوييم «الف مي‌خواهد آب بنوشد»، آنها پيشنهاد زير را ارائه مي‌دهند. (البته اين پيشنهاد گرچه...