نظریه‌پردازان این‌همانی روانی- فیزیکی غالباً معتقدند این‌همانی‌هایی که میان حالات ذهنی و عصبی انتظار دارند، اساساً شبیه انواع این‌همانی‌های نظری‌ای هستند که مورد اختلاف نیستند؛ برای مثال، این‌همانی آب...

فلسفه در حل مسئله‌ی رابطه‌ی ذهن و بدن چه سهمی می‌تواند داشته باشد؟ بیست سال قبل بسیاری از فیلسوفان انگلیسی زبان پاسخ می‌دادند: «هیچ چیز بیش از تحلیل مفاهیم تنوع ذهنی». آنها فکر می‌کردند اگر ما درصدد

فرض کنید که من در این لحظه، از یک پس تصویر گرد با لبه‌های نامشخص و مایل به زرد با مرکز نارنجی رنگ گزارش می‌دهم. من از چه چیزی گزارش می‌دهم؟ شاید یک پاسخ این باشد که از هیچ چیزی گزارش

دیویدسن نظریه‌ی این‌همانی مصداقی را برای اولین بار ارائه کرد. مطابق این نظریه، رابطه‌ی این‌همانی تنها میان رویدادهای ذهنی و فیزیکی برقرار است، نه میان یک نوع ذهنی و یک نوع فیزیکی. دیویدسن، استدلال

برخی از طرفداران نظریه‌ی علّی مثل آرمسترانگ استدلالی براساس نقش علّی (کارکردی) حالات ذهنی و حالات فیزیکی محقق کننده‌ی آنها پیشنهاد کرده‌اند. آرمسترانگ پیشنهاد می‌کند برای درک بهتر این‌همانی ذهن و

اشکالات وارده به رفتارگرایی به همراه تأثیر یافته‌های علمی دانشمندان در کشف این‌همانی میان پدیدارهایی که متفاوت و مستقل پنداشته می‌شدند، مانند کشف این‌همانی آب و ساختار مولکولیH2O و یا کشف این‌همانی گرما...

تعارض، در اصطلاح علم اصول و در مسئله‌ي «تعادل و تراجيح» عبارت است از تنافي دو دليل و يا تنافي مدلول دو دليل ( تعادل و تراجيح). و در مسئله‌ي «جرح و تعديل» در موردي اطلاق مي‌شود که دو عادل حکم به

تضايف، از مباحث مهم در منطق و فلسفه، به مفهوم نسبت مکرر ميان دو امر وجودي که هيچ يک بدون ديگري قابل تعقل نيست. دو امر متضايف، نسبتي دو جانبه با يکديگر دارند و مکرر بودن نسبت ميان دو امر بدون اين

تضاد، از قوانين هستي و از مباحث مهم در منطق و فلسفه، به مفهوم عدم امکان اجتماع دو امر وجودي در يک محل و زمان واحد. حکيمان مسلمان تضاد را از انواع تقابل مي‌دانند، تقابل بين دو امر وجودي که طرد آنها از

در لغت به معني انگار، انگاره، انگاشتن است. در اصطلاح اهل منطق از انگاره‌هاي ذهني پديده‌ها به تصوّر تعبير مي‌شود. چنانکه - في المثل انگاره‌ي ذهني يک قطعه سنگ، يک کتاب، يک قلم، ماه، خورشيد، انسان، خدا