کسی در دور چهارم از حجرالاسود تا اول حِجر اسماعیل را پیموده و فکر کرده است که چون اول دور چهارم نیّت جدا را در این دور نداشته، باید این قسمت دور را اعاده کند، لذا بقیه دور را بدون نیّت رفته و از حجرالاسود...
کسی در وقت طواف شک در دورها پیدا کرد و چون گمانش به یک طرف بیشتر بود بنا را بر آن طرف گذاشت و بعد از انجام اعمال یقین به صحّت طواف خود پیدا کرد. آیا طواف او صحیح است؟
کسی توهّم کرده است که در طواف مقداری در اثر فشار جمعیت برده شده، ولی برای او جزمی نیست وچون نمی توانسته برگردد و تدارک کند بقیه دور تا محل تدارک را به قصد احتیاط و رجاء انجام می دهد که اگر دور او باطل...
کسی در دور آخر محدث شده است و بدون طهارت دور را تمام کرده و بعد وضو گرفته و طواف را اعاده نموده است و نماز و سعی و تقصیر را انجام داده است، آیا صحیح است و وظیفه او چیست؟
کسی در اثناء طواف آن را قطع کرده و از اول شروع کرده است، آیا طواف او صحیح است یا خیر و چنانچه اعمال مترتبه و تقصیر را انجام داده و ظیفه او چیست؟
کسی در دور ششم طواف نجاستی در بدن دیده و یقین کرده که از دور های قبل این نجاست در بدن او بوده است بدون توجّه به مسأله طواف را تکمیل کرده و بعداً بدن را تطهیر نموده و طواف را اعاده کرده است و عمره را تمام...
اگر طواف یا سعی یا نماز طواف در عمره به جهتی باطل شده باشد و شخص بدون توجّه به آن تقصیر نموده باشد و لباس پوشیده و بعد متوجّه شده که عمل مزبور باطل بوده است وظیفه او چیست؟ آیا کفّاره دارد یا نه؟
اگر در اثناء طواف شک کند در صحّت دور سابق یا جزیی از دوری که مشغول است و محل آن گذشته است چه حکمی دارد؟ مثلاً: نمی داند که از مقابل حجر که عبور کرده از حد مطاف خارج بوده است یا نه؟
کسی که بعد از تقصیر در عمره تمتّع متوجّه شود که وضوی او باطل بوده یا وضو نداشته و با این حال طواف کرده و نماز طواف خوانده است وظیفه او چیست؟