آیا در احتیاط وجوبى مکلّف مى‌تواند به فتواى میت اعلم رجوع کند یا خیر؟

در اثبات اعلمیت مرجع از راه شیاع، اگر تعارض شد و اهل خبره با هم تعارض کردند، تکلیف چیست؟

کسى که از مجتهدى در مسأله‌اى تقلید کرده و مواجه با مشکل شده حال آنکه در فتواى مجتهدین دیگر چنین مشکلى وجود ندارد آیا مى‌تواند در آن یک مسأله فقط به فتواى مجتهد دیگر عمل کند؟

آیا مى‌توانیم در یک باب از مسائل فقه که تا به حال به آن عمل نکرده‌ایم از مجتهد دیگرى تقلید کنیم یا نه؟

اگر چنانچه در مسأله‌اى که به احتیاط واجب حکم داده‌اید از یک مرجع تقلید کند (عمل کند) بعد بخواهد از مرجع دیگر همان مسأله را تقلید کند، این عمل جایز است؟

اگر کسى از مرجعى تقلید مى‌کرده و بعد از فوت او به مرجع دوم رجوع کرده و در مسأله بقاء از او تقلید کرده و بر تقلید مرجع اول باقى مانده و حال دومى هم از دنیا رفته، به نظر حضرت عالى (که الآن شما را اعلم مى‌داند)...

آیا از نظر شما زن مى‌تواند مرجع تقلید شود؟

اگر مکلّفى ۵ الى ۶ سال عبادتش را بدون تقلید انجام دهد، وظیفه‌اش چیست؟

آیا منظور از یقین در رسالۀ عملیه اطمینان است یا علمى که احتمال خلاف در آن راه نداشته باشد؟

آیا عمل بدون تقلید مطلقاً حرام است یا بطلانش در صورتى است که مطابق تقلید صحیح نباشد؟