تست

از تکرار آيه: «فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ»؛ آن روز واي بر تکذيب کنندگان، روشن مي شود که اين آيه، محور سوره ي مرسلات است و گويا هدف آن تأکيد بر وعده ي شدني پروردگار است و اينکه واي بر تکذيب کنندگان...

اگر آدمي خداي خود را شناسد، خداي تعالي خويشتنش را به او مي شناساند، همچنين اگر خود را بشناسد، پروردگارِ خويش را بشناسد، چه، او هنگامي که در خويشتن انديشه مي کند، جز نشانه هاي آفرينش و گواههاي کارگرداني...

آيا انسان مي پندارد که بيهوده رها مي شود؟! چه چيز در هستي او بر بيهودگي و سرگرمي اش گواه است؟ آفرينش گام به گامش يا سرشت نيکويش و يا نفس لوامه اش، که او را با همه بهانه هايي که مي تراشد، بر خويشتن بينا...

پس از آن که وحي، پيامبر جامه به سر کشيده را وامي دارد تا با بيم دادن، رنجهاي رسالت را بر دوش کشد و خداي را تکبير گويد و جامه ي خود را از هرگونه پليدي مادّي و معنوي پاکيزه کند و از پليدي دور شود، او را...

توحيد، نقطه ي آغاز و هدف اصلي تمامي رسالتهاي الهي است، که ژرفاي ناب آن در پيوند انسانِ آفريده شده با پروردگار آفريننده ي او، جلوه گر مي شود. بسياري از آيات قرآني گرد محور اين پيوند، چونان اصلي از اصول...

اين گزافه گويي ها که نيروهايِ نهانيِ شکست ناپذيري بر جريانهاي زندگي اثر مي گذارد، از جمله انديشه هايي است که کمابيش هيچ فرهنگي از فرهنگهاي ابتدايي بشر از آن تهي نيست و خود، عامل اصلي شرک ورزيدن به پروردگار...

پيامبر خدا حضرت محمد (صلي الله عليه و آله و سلم)، به آسمان مي نگريست و لحظه ي آغاز شکوهمند را انتظار مي کشيد، او مي دانست که فرستاده ي خداست، ليک چه هنگام وحي بر او فرود مي آيد تا او را به آشکار کردن حق،...

براي آنکه دل آدمي فراروي حقايق بزرگ، گسترده گردد و آن حقايق را دريابد و با آن همرنگ شود، وحي، آدمي را برمي انگيزد تا در کرانه هاي آسمان، اختران فروزان، شهابهاي شبگرد، ژرفاهاي جان و جهان بزرگي که در آن...

آدمي، معمولاً از انديشه ورزي جدّي در حقايق بزرگ که خطوط پردامنه ي زندگي او را ترسيم مي کنند، رويگردان مي شود، چرا؟ آيا بدين سبب که اين حقايق پيچيده اند؟ هرگز، بلکه آدمي در نهاد خويش از اين حقايق روي برمي...